Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

жонкі, або маці жонкі ў адносінах да маці ці бацькі мужа. Маці майго мужыка i мая маці — гэто свахі. Малахоўцы Бар, Да мене прышлі сват c свахаю. Крынкі Крын. Свасі шэсдзесят сем гадоў, Парэчча Гродз. Моя сваха прыіхала. Дзмітравічы Кам. 2. абрад. На вяселлі родзічка з боку маладой у адносінах да родзічаў маладога i наадварот. Прыіхалі свахі до нас, Дзмітравічы Кам. Гэта сваха зусім молодынька, шэ дытына. Сіманавічы Драг. 3. абрад. Свацця. Была такая сваха, усё сватала. Дварчаны Паст. СВАЦЕ'Я ж. Тое ж, што i с в а х а 1. Свацея садзіцца ў самым перадзе. Новіны Нясв. СВА'ЦШ КА ж. памянш.-ласк. да с в а ц ц я 1. Дзякуй, сваційка, дужа нявестачка добрая. Саланое Віл. СВА'ЦЦЯ, СВА'ЦЬЯ, СВА'ЦЯ ж. 1. Тое ж, што i с в а х а 1. Свацця агуркі мне дала. Вялікае Сяло В.-Дзв. Сваццю чорт прыгнаў. Дзёрнавічы В.-Дзв. Дна мая свацця. Свацці мае прыдуць. Мярэцкія Глыб., Рудня Астравітая Чэрв. Свацъя, давай папяём. Саланое Віл. Сваця са свацяй не ўжывуцца: адна будзіць за дачку, а другая за сына цягнуць. Вузла Мядз. Яна мне сваця, а ён сват, нічога німа сказаць на сваіх — добрыя. Кіралі Шчуч. Сваця i сват. Малькуны 1гн. Прышла сваця да мяне. Дзве сваці ў мяне. Рыбчына Віл. Сваці саберацца І пагавораць npa сваіх дзяцей. Едлавічы Брасл. 2. Тое ж, штоІ св а н ь к а 1. Свацці — старэйшыя жанчыны, якія ехалі за маладым. Вузла Мядз. CBATIIKA ж. Тое ж, што i с в а н ь к а 2. Маладыя дзяўчаты, якія ехалі за маладым,— свашкі. Вузла Мядз. СВА'Я ж. Тое ж, што i с в а г а. Мост на сваях стаіць, мураваныя i дзеравяныя маціцы ложацца. Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. руск. свая тж'. СВАЯ' ж. займ, у знач. назоўніка. Сваячка. Яга свая рабіла ў канторы. Груздава Паст. СВАЯВО'ЛЬНЩ А ж. Свавольніца. Сваявольніцы папрывыкалі па сваёй волі жыць. Кіралі Шчуч. СВАЯ'К, СВОЯ'К м. 1. Сваяк. Нашы сваякі былі ў яе. Груздава Паст. Майго свата сваякі ў Адэсі. Чапаеўскі В.-Дзв. Сваякі — нікрэўная радня. Вялікія Нястанавічы Лаг. 2. Муж жончынай сястры. Мужыкі родных сэсцёр — свояке. Смаляніца Пруж. Своякі — мужыкі сэстэр. Азарычы Пін. Свояка прывів. Дзмітравічы Кам. Мыхалко з Лукашем булы своякы, йіхы жонкі — рідны сёстры. Сіманавічы Драг. СВАЯ'ЛАК м. Toe ж, што i с в а я к 1. Дык ён жа сваялак мой, брат стрэчны. А сваялак са стога як гальдыхнецца на зямлю! Дубашы Валож. СВАЯСТВО' н. Сваяцкасць. Вядома ж, сваяство: быў швагегам колісь. Новіны Нясв. СВАЯ'ЧКА, СВОЯ'ЧКА ж. Тое ж, што i с вая. Яна сва38а