Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

страхоўкай раўнавалі салому. Гальшаны Ашм. Лапатай раўнуяш салому, калі крыяш страху. Магуны Паст. Раскідаюць жджвір, раўнуюць летні лагер. Пацаўшчына Дзятл. 2. Параўноўвадь. Жызні не раўнаваць цяпер i раныйэ. Дзераўное Стаўб. 3. Раўняцца. Ты не раўнуй да маладзяжы. Лісна В.-Дзв. РАУНІ'ВЫ прым. Схільны да рэўнасці. Я дужа раўнівая. Саланое Віл. РАУНГНА' ж. Роўнае месца. Раўніна — дзе роўненька, хоць каціся. Рыбчына Віл. У нас раўніна, поля роўнае. Бакшты Іўеў. Якая раўніна хароша! Мсцібава Ваўк. РАУНІ'ЦЬ незак. Баранаваць пасля першага ворыва. Раўніць трэба картоплю. Рудня Астравітая Чэрв. РАУНУ'ЦЬ зак. 1. Зараўді. Як, раўне карова, так напужала! Пацаўшчына Дзятл. 2. перан. Модна загаварыць. Paдзіво як загаварыла, як раўнула. Дарасіно Слуц. РАУНЯ', РАУНА', РО'УНЯ ж. Хто роўны з кім-н. па якіх-н. прыкметах. Яна вашаму не раўня, яна велька. Кіраді Шчуч. Ён аплутаў не па сваей раўні. Гемзы Шальч. Хоць бы на раўну Свою паглядзеў, няма чаго крахтаць. Новіны Нясв. Кап яна гаварыла c кім na сваёй роўні, а то з дзецьмі. Кузымічы Люб. V Бедны багатаму не раўня. Малі Астр. РАУНЯ'ЦЦА незак. Быць роўным (да працягласці). Дзет з ночай раўняецца. Альхоўка Навагр.; гл. p б ў н i ц ц a. РАУНЯ'ЦЬ незак. Параўноўваць. Цябе не раўняць, Cepaфіма, з ей. Кураполле Паст. РАУПА'ТЫ прым. Toe ж, што i p a ў к a т ы. Раўпатая бліндзя, як у каросця. Раўпаты чалавек бывая. Старыя Трокі Трак. Раўпата ліцо. Малькуны Ігн.; параўн. літ. raupŭotas тж'. РАУПЫ' мн. Струпы. Чорныя раўпы былі ў яго. Малькуны Ігн.; параўн. літ. raupai воспа'. РАУСЦІ', РАУЦІ' незак. Раўці. Карова стала раўсці. Едлавічы Брасл., Мярэцкія Глыб. На пашу карова раве. Баброўнікі Гарад. Карова будзя раўці. Міратычы Карэл. Карова пачала раўці. Рудня Астравітая Чэрв. Каровы равуць. Вецярэвічы Пух. Равуць каровы, як есці хочуць. Чуркі Ашм. РАУЧАРНКА ж. памянш. Невялікі ручай. Там такая раўчаінка, i вада бяжыць. Кіралі Шчуч. РАУЧА'К, РАУЧУ'К, РАУЧО'К, РО'УЧАК м. 1. Тое ж, што i р а ў ч а { н к а. Вада бяжыць праз раўчак i бульбоча. Кіралі Шчуч. Раўчак граскі, глыбокі, так не пераедзіш. Старыя Смільгіні Воран. Там працякаў раўчак. Жылі Іўеў. Раўчак бяжыць. Азяраны Раг. Снег растае, i раўчакі пацяклі. Альхоўка Навагр. Вада бяжыць na раўчаку. Дзяніскавічы Ганц. Раўчок ест, сцякае ў рэчку. Навасёлкі Лід. Поцеклі роўчакі мурзатыя, гразныя. Малыя Аўцюкі Калінк. 2. Равок. Раўчакі