Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
PATO'K м. памянш. Рот. V На чужой раток ні накіняш замок. Малі Астр. РАТО'НДА ж. перан. Тоўстая жанчына. Ратонда ты, таустая! Ішчальняны Шчуч. РАТО'УКА гл. РАДО'УКА I РАТУ'НАК, РЯТУ'НАК м. Дапамога, ратаванне. Крычаў ратунку, як бы рэзалі. Ухвала Круп. Крычыш ты мне ратунку. Вялікае Сяло В.-Дзв. Рятункі — малец крычыць. Мішневічы Шум. Рятунку крычыць. Янова Рас.; параўн. польск. ratunek тж'. РАТЭ'ЛЬНЫ прым. Спагадлівы, чулы. Ратэльны чалавек, да яго сходзяць yce людзі. Мой тата ратэльны быў. Ністанішкі Смарг. РАУГЕ'ЛЯ м. i 'ж. экспр. Хто балбатлівы. Раўтеля ніяк не ўспакоіцца, балбоча сабе i балбоча. Старыя Трокі Трак.; naраўн. літ. rŭugalas плакса'. РАУГЕ'НЬКА ж. памянш. да p a ў г e н я. Раўгеньку як зробіш свежэнькую, так яна, як піва, бушуіць. Кураполле Паст. РАУГЕ'НЯ, РАУГЕ'НЯ ж. Саладуха. Раўгеня i путра caлодзіцца ў гаршку. Груздава Паст. Саладуху ўпараць, яна ўкісня, i як укісня — гэта раўгеня. Магуны Паст. Раўтеню дзелалі так: забоўтаюць мукі аржаной на летняй вадзіцкі, лошкай памешваюць; кап троху пасаладзілася, падварваюць, пакіпяцяць харашо, апстудзюць, выліюць у дзешку, скарынку хлеба. Дзёрнавічы В.-Дзв. Раўгеню рабілі. Рагулішкі Даўг. Раўт'еня робіцца з жытняй мукі, запарваюць i заквашваюць he. Ракаўскія Швянч. У гаршчок жытняй мукі сыпіш, вадой заліваеш, мяшаеш, салодзіш, патом парыш у печы, яна заквашваецца i можна есці — гэта раўтеня. Солы Смарг. Як саладуха спарыцца, яе ў дзешку выліваюць, яна закісаіць i палучаіцца раўтеня. Валынды В.-Дзв. Раўреня i саладуха завецца. Саладуха прыпараная, a раўгеня заквашаная. Ёдлавічы Брасл. Раўгеню з мукі дзелалі. Граўжышкі Ашм. Раўтвг ня ■— яда такая ca ржаной мукі, заварваецца, заквашваецца i п'юць. Опса Брасл. Paўfeня ca ржаной мукі; саладуху дзелаюць, a тады заквасюць. Лісна В.-Дзв. Кажыны день раўгеню ставіш. Малькуны Ігн. Раўгеню елі часта. Быстрыца Астр.; параўн. літ. raugienś тж'. РАУДО'НІКІ мн. Падасінавікі. Раўдонікі — смашныя грыбы, галоўкі чырвоныя. Кудзялянцы Шальч.; параўн. літ. raudonikai тж'. РАУКА'ТЫ прым. Васпаваты. У раўкатага чалавека шнары есь, можа, хварэў на оспу. Темзы Шальч.; параўн. літ. raukal 'маршчыны, складкі', raukŭotas маршчыністы'. РАУНА' гл. РАУНЯ' РАУНАВА'ЦЬ незак. 1. Раўнядь. Саломай крылі страху, [G
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

patok, пюць, радоука, ратоука, ратунак, раугеля, раугенька, раугеня, раудонікі, раукаты, раунаваць, рятунак
4 👁
 ◀  / 617  ▶