PATO'K м. памянш. Рот. VНа чужой раток ні накіняш замок. Малі Астр. РАТО'НДА ж. перан. Тоўстая жанчына. Ратонда ты, таустая! Ішчальняны Шчуч. РАТО'УКА гл. РАДО'УКАIРАТУ'НАК, РЯТУ'НАК м. Дапамога, ратаванне. Крычаў ратунку, як бы рэзалі. Ухвала Круп. Крычыш ты мне ратунку. Вялікае Сяло В.-Дзв. Рятункі — малец крычыць. Мішневічы Шум. Рятунку крычыць. Янова Рас.; параўн. польск. ratunek тж'. РАТЭ'ЛЬНЫ прым. Спагадлівы, чулы. Ратэльны чалавек, да яго сходзяць yce людзі. Мой тата ратэльны быў. Ністанішкі Смарг. РАУГЕ'ЛЯ м. i 'ж. экспр. Хто балбатлівы. Раўтеля ніяк не ўспакоіцца, балбоча сабе i балбоча. Старыя Трокі Трак.; naраўн. літ. rŭugalas плакса'. РАУГЕ'НЬКА ж. памянш. да p a ў г e н я. Раўгеньку як зробіш свежэнькую, так яна, як піва, бушуіць. Кураполле Паст. РАУГЕ'НЯ, РАУГЕ'НЯ ж. Саладуха. Раўгеня i путра caлодзіцца ў гаршку. Груздава Паст. Саладуху ўпараць, яна ўкісня, i як укісня — гэта раўгеня. Магуны Паст. Раўтеню дзелалі так: забоўтаюць мукі аржаной на летняй вадзіцкі, лошкай памешваюць; кап троху пасаладзілася, падварваюць, пакіпяцяць харашо, апстудзюць, выліюць у дзешку, скарынку хлеба. Дзёрнавічы В.-Дзв. Раўгеню рабілі. Рагулішкі Даўг. Раўт'еня робіцца з жытняй мукі, запарваюць i заквашваюць he. Ракаўскія Швянч. У гаршчок жытняй мукі сыпіш, вадой заліваеш, мяшаеш, салодзіш, патом парыш у печы, яна заквашваецца i можна есці — гэта раўтеня. Солы Смарг. Як саладуха спарыцца, яе ў дзешку выліваюць, яна закісаіць i палучаіцца раўтеня. Валынды В.-Дзв. Раўреня i саладуха завецца. Саладуха прыпараная, a раўгеня заквашаная. Ёдлавічы Брасл. Раўгеню з мукі дзелалі. Граўжышкі Ашм. Раўтвг ня ■— яда такая ca ржаной мукі, заварваецца, заквашваецца i п'юць. Опса Брасл. Paўfeня ca ржаной мукі; саладуху дзелаюць, a тады заквасюць. Лісна В.-Дзв. Кажыны день раўгеню ставіш. Малькуны Ігн. Раўгеню елі часта. Быстрыца Астр.; параўн. літ. raugienś тж'. РАУДО'НІКІ мн. Падасінавікі. Раўдонікі — смашныя грыбы, галоўкі чырвоныя. Кудзялянцы Шальч.; параўн. літ. raudonikai тж'. РАУКА'ТЫ прым. Васпаваты. У раўкатага чалавека шнары есь, можа, хварэў на оспу. Темзы Шальч.; параўн. літ. raukal 'маршчыны, складкі', raukŭotas маршчыністы'. РАУНА' гл. РАУНЯ' РАУНАВА'ЦЬ незак. 1. Раўнядь. Саломай крылі страху, [G