ПЛЯТКАВА'ЦЬ незак. Пляткарыдь. Пляткуя, ходзячы na сяле. Граўжышкі Ашм. ПЛЯТКА'Р м. Пляткар. Былі пляткары. Жылі Іўеў. ПЛЯТКАФКА ж. Пляткарка. Пляткарка ты! Старое Сяло Зэльв. Пляткарка сплетнічыць. Паляцкішкі Воран. Пляткарка ходзіць па хатах i пляткуіць. Ёдлавічы Брасл. Пляткарка гэта баба: толькі па хатах ходзіць i плёткі пляце. Гемзы Шальч. Пляткарка на ўсю вёску. Ністанішкі Смарг. ПЛЯТНГК. м. Пляцень. Плятнік — плот аплятуць галлём. Альхоўцы Лях. ПЛЯТНЯ' ж. 1, Маток золытаных нітак. Цэлая плятня naблытаных нітак. Галубы Маст. 2. Сукупнасць, калонія (пра грыбы). Свіні [назва грыбоў] плятнёй растуць. Рагулішкі Даўг. 3. Toe ж, што i п л я т к а р к а. Плятня прышла ў хату i напляла. Кіралі Шчуч. 4. Сплецены з лазы гуж. Плятнёю плот зроблены. Плятня — што звязуюць плыты. Рудня Астравітая Чэрв. ПЛЯТУ'ЧЫ дзеепрым. Што чапляецца за што-н. Асака плятучая вельмі. Вецярэвічы Пух. ПЛЯ'УСІ мн. Toe ж, што і п л я в а ч к і. Пляўсі з аўса. Kyдзялянцы Шальч.; параўн. літ. plaŭše вотрубе'. ПЛЯУЦЕ'ЦЬ незак. Ільсніцца. Вот хароша крама [матэрыя], ажно пляўціць, нека цяшка. Дзяніскавічы Ганц.; гл. бляўцёць 1. ПЛЯХА' м. 1. Лысіна. Чычалі Швянч.; параўн. ням. дыял. flak плошча'. 2. Агрэх. Чычалі Швянч. ПЛЯХА'ТА прысл. Хлюпка. Шыпшына цвыець пляхата, а ружа — поўна. Магуны Паст. ПЛЯ'ХАЦА незак. Плюхадда. Воды ў міску постаўлю, дзіця пляхаеце. Навадворцы Васільк, ПЛЯЦ м. 1. Прысядзібны ўчастак. Упіраецца пляц у пляцз. Новіны Нясв. Пляц — самы малы ўчастак зямлі, у людзей было na паўвалочкі. Ракаўскія Швянч. Пасадзіла бульбу на пляцы. Рыбчына Віл. Быў пляц засажаны. Гемзы Шальч. Соткі завуць пляц. Альхоўцы Лях. Гэтага пляца нікому не дасць, сам яго i робіць, картошку садзіць. Малышы Лід. В Гайновці пляца купів. Курашэва Чыж. 2. Зямельны ўчастак, заняты пад гаспадарчыя пабудовы. Мярэцкія Глыб. На пляцы i хата, i агарот, i пабудовы. Збляны Лід. 3. Сядзіба. Радзіўся тут, на гэтым пляцы. Збля.ны Лід.; параўн. польск. plac тж'. ПЛЯЦА'К м. Рукзак. Пляцак нясеш за плечамі. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. польск. plecak тж'. ПЛЯЦЕ'НКА ж. Аснова красён. Давай пляценку паторгаям. Вецярэвічы Пух. ПЛЯЦЕ'НЬ гл. ПЛЕЦЕ'НЬ ПЛЯЦЕНКА, ПЛЕЦЁНКА, ПЛЕЦЯ'НКА ж. 1. Пляцёнка (дыбулі). Цыбулю вяжуць у пляцёнкі, у косы. Едлавічы Брасл
Дадатковыя словы
зблытаных, плецень, плецянка, пляткаваць, плятучы, пляусі, пляуцець, пляхаца
6 👁