Дыбулю плятуць у пляцёнкі i часнок таксама. Дзяніскавічы Ганд. У плецёнкі попляла цыбулю. Хатынічы Ганц. Плецянку цыбулі напляла. Мачаск Бярэз. 2. Палукашак. Пляцёнку стаўлялі на калёсы i сыпалі бульбу. Рыбчына Віл. 3. Кроены, сплеценыя ў ланцужок. Аснову кроснаў трэба сабраць у пляцёнку. Граўжышкі Ашм. Здымеш аснову з снавідла, такая пляцёнка длуга. Грыкені Вільн. Снуём на сноўніцы, сабіраем у пляцёнку. Дзераўное Стаўб. Трэш i датыкаеш, пасленне аткруціш, а потым папляцеш пляцёнкі. Мачаск Бярэз. 4. Тасёмка. Пляцёнкі былі. Жылі Іўеў. Гэтыя ніткі пляце ў пляцёнкі. Гемзы Шальч. 5. Сплеценыя ў касу канцы асновы. 3 канцоў палатна плялі пляцёнкі i да воркаў шнуркі. Старыя Трокі Трак. Паплятаюць у пляцёнкі. Грыкені Вільн. 6. перан. Toe ж, што i п л я т к а р к а. Добра пляцёнка i Аліна. Вецярэвічы Пух. ПЛЯЦЁНЫ дзеепрым. Плецены. Пляцёныя з лазы кошыкі. Ахрэмаўцы Брасл. ПЛЯ'ЦКАЦЬ незак. экспр. Чмякаць. Што ты пляцкаіш, як свіння. Валынцы В.-Дзв. ПЛЯЦЯНГК м. Ез. Пляцяніком рэку парагараджвалі, лазою, галём. Вялікія Баяры Шчуч. ПЛЯЦЯ'НКА I гл. ПЛЯЦЕНКА ПЛЯЦЯ'НКА II ж. Пуня, сплеценая з лазы. Пляцянка — пунька з дупцоў, пераплеценая дупцамі. Рыбчына Віл. ПЛЯЧА'К м. 1. анат. Плечавы сустаў. Плечы баляць, баліць плячак. Міратычы Карэл. 2. крав. Пройма рукава. Плячак быў ладна прышыты. Паляцкішкі Воран. ПЛЯЧО' гл. ПЛЕЧО' ПЛЯЧУ'К м. Toe ж, што i п л я ч а к 1. Плячук пабіў. Рудня Астравітая Чэрв. Плячук павярнула i палучылась расцяжэнне. Раўбічы Мін. Угравала плячукі, a сярэдзіна баліць. Альхоўды Лях. ПЛЯШ А'ВЫ прым. Пляшывы,. Лысы ён, пляшавы. Старыя Трокі Трак. ПЛЯ'Ш КА ж. Бутэлька. Пляшка i бутэлька — адно i тоя ш. Дакудава Лід. Бутэльку даўней пляшкай называли Баброўнікі Гарад. ПЛЯШ КО' н. Патоўшчаная частка зуба ў драўляных граблях. Зуп у граблях, зуп мае пляшко, забіваюць у галоўку да пляшка яго. Ахрэмаўцы Брасл. ПЛЯШ Ы'ВЫ прым. Toe ж, што i п л я ш а в ы. Чалавек у балячках — пляшывы. Дакудава Лід. Пляшывы — нейкія лішаі на галаве. Галоўні Воран. V Лысы, пляшывы — нарот паршывы. Граўжышкі Ашм. ПНЕ мн. Пні. Горек Бяроз. ПНЕ'УЕ зб. н. 1. Адросткі пер'яў пасля лінькі ў птушак
Дадатковыя словы
перяў, пляцкаць, пнеуе
3 👁