Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

толькі лыжкі пляскаюць каля міскі. Саланое Віл. 2. Toe ж. што і п л ё с к а ц і с а. Дзеці пляскаюць у вадзе. Старый Смільгіні Воран. 3. экспр. Касіць нізкую рэдкую траву. Kacoŭ пляскаеш толькі, а травы мала. Гемзы Шальч. 4. перан. Toe ж, што i п л я с к а в а ц ь. Што ты пляшчаш языком! Парэчча Гродз. Нашто табе пляскаць языком? Жылі Іўеў. Перастань ты языком пляскаць. Вецярэвічы Пух. ПЛЯСКА'Ч гл. ПЛІСКА'Ч ПЛЯСКУ'Н м. анат. Тое ж, што i п л а в ё л ь н і к. У акуня пляскуна нету, плеўка ў яго, там дух сабіраяцца. Быстрыца Астр. Пляскун у рыбы. Старый Смільгіні Воран. ПЛЯСКУ'Ш КА ж. Пастка (на мышэй). У нас была пляскушка для мышэй, так скасавалі. Гемзы Шальч. ПЛЯСНГВЫ, ПЛЯСНЯ'ВЫ прым. 1. Плесневы. Сена сплесніла, пляснівая сена. Лісна В.-Дзв. Пляснівы хлеп, нада курам пакрышыць. Валынцы В.-Дзв. 2. Бела-руды (пра масць коней). Пляснівы конь, у крапінкі, сівенькі. Гайна Лаг. Конь пляснівый, бела-рудой. Рагулішкі Даўг. Пляснявы конь — не сівы, не белы. Чуркі Ашм. ПЛЯСНУ'ЦЬ, ПЛЯ'СНУЦІ зак. 1. Ударыць. Як плясну табе даланём! Лісна В.-Дзв. Яна як плясня на падлогу талерку! Крэва Смарг. Громам мяне пляснула. Рагулішкі Даўг. 2. Тое ж, што i п л я с к а в а ц ь. Нашто ты пляснула такое слова; другі рас пляснеш без толку. Парэчча Гродз. ПЛЯСНЯ'ВЫ гл. ПЛЯСНГВЫ ПЛЯ'СТАР гл. ПЛЯ'ЙСТАР ПЛЯ'СТРАЧКА ж. памянш. д а п л я й с т а р З. Плястрачка цененькая [воску]. Крэва Смарг. ПЛЯ'СТРЫ мн. Штучныя соты. Восак здаём І плястры купляем — як палатно i ямачкі зроблены. Парэчча Гродз.; гл. п л я й с т ар 1. ПЛЯ'СТЫ мн. Тое ж, што i п л я с т р ы. На рамах робяць плясты з воску. Навасёлкі Свісл. ПЛЯСТЭФЫ К м. памянш. Скрылік. Плястэрыкамі луку нарэжу i патсмажу. Солы Смарг.; параўн. польск. plasterek тж'. П Л Я СЦ Г незак. 1. Плесці што-н. Кашолкі ўмела плясці. Дзёрнавічы В.-Дзв. Трэба плясці лапці i кошык. Міратычы Карэл. Другі пляце абы плясці. Солы Смарг. Ен кошыкі пляце i лышкі робіць. Альхоўка Навагр. 3 лык плялі лапці. Саланое Віл. 2. Віць (гняздо). Птушка пляце гняздо. Малахоўцы Бар. 3. перан, Toe ж, што i п л я с к а в а ц ь. Што ты пляцеш, што прышло ў голаву?! Старыя Смільгіні Воран. Пачаў плясці абы-што. Што ты там пляцеш? Едлавічы Брасл. 0 Плясці ні зіму, ні лета — гаварыць недарэчнае. Пляцець a пляцець ні зіму, ні лета. Малькуны Ігн. П Л ЯСЦ ГСЯ гл. ПЛЕ'СЦ ІСЯ