ПЫ'ТЭЛЬ гл. ПЬГТАЛЬПЫ'ХАТІ незак. Апырсквадь. Ходів на поле пыхаті, бо стонкі мнуого. Курашэва Чыж. ПЫХІФ гл. ПУХІФПЬГХНУТІ зак. Ударыць. Пыхнув в голов. Курашэва Чыж. ПЫХЦЕ'ЦЬ незак. Курыць. Што ты пыхціш, во распыхцеўся, дыму поўна. Мсцібава Ваўк. ПЫ'ЧКА ж. Пыса. Бабры адно пычкі высоўваюць з вады. Масілавічы Сл. ПЫЧЭ'НЯ ж. Пячонка. Закололі свыню, то пычэню зажарыла. Дзмітравічы Кам. ПЫЧЯ'ЙКА гл. ШЧА'ЙКАЙЬГШКА otc. 1. йухлая круглая булачка. 3 заквашанага цвета пяклі пышкі на скаварадзе. Лісна В.-Дзв. ПышкІ белый елі. Малыя Аўцюкі Калінк. 2. йечыва з мукі i бульбы. Як пост, пышкі пяклі: напарым картофлі, дабавім мукі i пячымо. Дакудава Лід. 3. перан. Перамёрзлая бульба. Збіралі. на полі пышкі, абскрэбалі i пяклі бліны. Вецярэвічы йух. ЙЬГШКАЛІЦЦА незак. экспр. Няўмела есці (пра маладых істот). Бычок маладзенькі, пышкаліцца, ня ўмея есць. Мсцібава Ваўк. ЙЬГШКАЦЬ незак. 1. Toe ж, што i п у к ч а ць 1. Цвета пышкаіць, як патходзіць. Кураполле йаст. 2. перан. Шумець. Нешта пышкая ў вушах. Кудзялянцы Шальч.; параўн. літ. pyšketi тж'. ЙЫДІІНЫ прым. Toe ж, што i п ў л ь х н ы 1. Пышны хлеб пяклі, кусочак з'ясі— i сыты. Кудзялянцы Шальч.; параўн. руск. пышный тж'. ЙЭ'ИКА гл. ПА'ИКАЙЭ'ЙСАЦЬ гл. ПО'ИСАЦЬЙЭ'ЙСЫ мн. экспр. Иэйсы. Зачашы свае пэйсы. Рагулішкі Даўг.; параўн. польск. pejsy тж'. ЙЭ'ЛІЦЬ незак. йаліць. Немец пэліць хаты, уся веска гарыць. Галубы Мает. ЙЭ'ЛНЯ ж. Поўня. Добра пара да пэлні. Граўжышкі Ашм. Да пэлні ідзе. Пат пэлню гарот трэба садзіць. Жылі Іўеў. Маладзічок дарасце да пэлні. Ужо пэлня. Гемзы Шальч.; параўн. польск. pełnia тж'. ЙЭЛЫ гл. ЙОЛЬЦЬЙЭНД м. бат. Парастак. Адраслі новыя пэнды парэчак. Мсцібава Ваўк.; параўн. польск. p§d тж'. ЙЭ'НДЗАЛЬ, ЙЭ'НДАЛЬ, ЙЭ'НДЭЛЬ м. Пэндзаль. Пэндзаль бяруць сцены бяліць. йацаўшчына Дзятл. Пэндзаль зрабіць трэбо, скарэй пабялю. Малахоўцы Бар. Бялілі хату пэндзалям. Кіралі Шчуч. Трэба палку да пэндзаля ўставіць; стаіць на зямлі, за палку дзяржыцца i пэндзалям у 14 Зак