Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

ўдарыш па пыску, то скіня цяля. Гемзы Шальч. Пыскі ў каровы, храпы ў каня. Рыбчына Віл. У каровы пыскі. Старое Сяло Зэльв. 2. Дзюба. У курэй пыскі, у буцяна во пысак: дзюбаюць пыскам i камянчык, i траву, i ячмень. Ракаўскія Швянч.; параўн. польск. pysk 'морда, лыч, пашча'. ПЬГСІКІ мн. Асцюкі. У ячменя ёсць пысікі — асцюкі. Глівін Барыс.; параўн. літ. paisal тж'. ПЬІ'СЫ мн. Toe ж, што i п ы с а к 1. Даў na пысах. Пысы ў каровы. Рудня Астравітая Чэрв. ПЫ'ТАЛЬ, ПЫ'ТЭЛЬ м. Вальцавы млын. Пыталь стаяў ля вальні, алей ціснулі ў пытлі. Рудня Чэрв. Змолоті на пытэль. На пытэль богатырые по пара мэтруов пшэніці мололі. Курашэва Чыж. 0 Пытлю даць — пакарадь. Далі пытлю гэтай бабе. Дна дала пытлю. Мал i Астр.; параўн. польск. руШ 'густое сіта'. ПЫТА'ЦЦА, ПЫТА'ЦЦЯ, ПЫТА'ЦІСА незак. Пытацца. Я ў Цібе пытаюся. Будзіш пытацца, ці нагу заціскалі жгутам. Валынцы В.-Дзв. У бабах не пыталася. Малькуны 1гн. Не хацела пытацца, стыдалася. Галыианы Ашм. Жорнаў пытаяцца. Лоск Валож. Хадзіла пытацца, ці прышлі грошы. Лісна В.-Дзв. Нейкая пыталася, ці прадаюць кабана. Груздава Паст. Сёння прыходзіў пытацця, ці пойдуць палоць бураке. Пацаўшчына Дзятл. Пытаўса ў пісьме, чы порэзала дрова. Смаляніца Пруж. 0 Пытацца дарогі ў сляпога — дарма пытацца. Малькуны 1гн. ПЫТА'ЦЬ незак. 1. Тое ж, што i п ыт а ц ц а. Яе буду пытаць, што там было. Груздава Паст. А як у бальніцы ляжыць матка, пра гэта не пытаюць. Саланое Віл. У двух бабоў пытала. Крынкі Крын. Яна пытацьме, ці паедзеце вы ў горат. Старое Сяло Зэльв. Прышоў пытаць, ці пойдзеце да яго. Міратычы Карэл. Пытаюць, сколькі хлеба купіць. Дзеці ў мяне пыталі, а я ім патказала. Вецярэвічы Пух. Пра каровы пыталі? Плябанцы Ашм. 2. Прасіць. Трэба есці пытаць. Старое Сяло Зэльв.; параўн. польск. pytač тж'. ПЫ'ТКА ж. перан. Біч (сплецены з раменьчыкаў). Пытка— пляцёная дубінка паганяць коней. Ністанішкі Смарг. ПЫТЛЁВА'ТІ гл. ПЫТЛЯВА'ЦЬ ПЫТЛЁУКА ж. Пытляваная мука. I пытлёўка ў мяне есь. Міцкавічы Смарг. ПЫТЛЯВА'НЫ прым. Дробна змолаты i прасеяны. Пытляваны хлеп ела. Кухты Віл. ПЫТЛЯВА'ЦЬ, ПЫТЛЁВАЛТ незак. Дробна малоць i прасейваць. Пшаніцу пытлявалі i пірагі пяклі, зацірку варылі. Гэта мука — першы сорт. Кіралі Шчуч. Пытлявалі муку пшанічную. Гемзы Шальч. Зав'уос пара мэтруов пшэніці пытлёваті; пожычыв тут пытлёвойі мукі. Курашэва Чыж.; параўн. польск. pytlomać 'тж