Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

Валынцы В.-Дзв. Як прыстыне лук, то пойдзе ў пучча. Багушэвічы Бярэз. ПУ'ЧЧА II зб. н. Toe ж, што i п у к I, 2. Пучча табакі napцізаны забралі, я ім дала. Ухвала Круп. За хатай вісіць столькі пучча табакі. Палік Барыс. ПУЧЧЫГІЯ'ТЭ зак. Прасеяць. Трэба жэто пуччынятэ рышытом. Дзмітравічы Кам. ПУ'ЧЧЭ, ПУЧ'ё, ПУЧ'Я зб. н. Toe ж, што i п ў п a х i. Пуччэ e на дэрвовэ. Дзмітравічы Кам. На яблынях пуччэ вжэ e, цвытыстымуть сылно. Сіманавічы Драг. Пуч'ё на дрэвах. Навасёлкі Свісл. На дзвёх грушах пуч'я, як асыпана. Мсцібава Ваўк. Пуч'я распусціла, многа пуч'я. Каўняны Гродз. ПУЧЬІ'НКІ мн. Toe ж, што i п ў п a х i. Пучынкі папукаліся. Вялікія Баяры Шчуч. Пучынкі на дрэве, на іх вывіваюцца лісточкі. Мсцібава Ваўк. ПУЧЭ'ЧОК м. памянш. 1. Пучок. На загончыку сеялі мак, ды павяжуцъ у пучэчкі, ды на страху, каб ён даспяваў. Дзяніскавічы Ганц. Як дожинают, то выбэрают жмэню колосся І вяжут ёго в пучэчок, i светим разом з другим зеллям. Горек Бяроз. 2. Букецік. Пучэчок цвэтуоў. Горек Бяроз. ПУША'НЫ прим. 1. Тое ж, што i п ў л ь х н ы і. Пушаныя бліны пяклі. Саланое Віл. 2. Тое ж, што i п ў л ь х ны 2. Зямля пушаная. Рыбчына Віл.; параўн. літ. pušnŭs тж'бел. пышны, руск. пышный. ПУ'ШАЧКА ж. памянш. 1. да п ў ш к а I. У пушачцы серчыкі. Магуны Паст. Пушачка сіранак. Рагулішкі Даўг. 2. да п ў ш к а II. Меншай пушачкі няма. Старыя Смільгіні Воран. У пушацца ляжыць мой пярсцёнак. Кудзялянцы Шальч. 3. Лубянка. Былі пушачкі з лучынкі свайго вырабу. Гемзы Шальч. ПУ'Ш КА I ж. Карабок. КупІла пушку запалкаў. Старыя Смільгіні Воран. Пушку сярнічак купіў. Мярэцкія Глыб. Пушка спічак. Старыя Трокі Трак. Была пушкі папрывазіўшы гузікаў. Быстрыца Астр. ПУ'Ш КА II ж. Бляшанка. Ат кинсерваў пушка маленькая i ад гароху пушка, Старыя Трокі Трак.; параўн. польск. puszka тж'. ПУ'ШКА III ж. Тое ж, што i п у х III. У яйку пушка i носік. Жодзішкі Смарг. Пушка ў яйку. Малькуны 1гн. Пушка i нос у яечке. Пасіене Лудз. Ня бі яйца з носа, у пушцы плёначка ўвагнуўшыся. Дзёрнавічы В.-Дзв. ПУ'Ш КА IV ж. Тое ж, што i п ў ч к i 2. Пазбівала пушкі, баляць. Пасека Ст.-Дар. Пушка — сами канец пальца. Лапічы Acin. ПУ'Ш КА V ж. памянш. Луга. Пушку з елаўчыны вырэзваюць. Пушка з вяроўкі, вераўчана, як секане, то i значны гэтыя вузлы. Альхоўцы Лях