Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
ПУ'ЦЬКІ гл. ПУ'ЧКІ ПУЦЬ-ПУЦЬ-ПУЦЬ выкл. Падзыўныя для курэй. Я к трэба сабраць i нагсарміць курэй, то іх завуць: пуць-пуць-пуць. Чычалі Швянч.; параўн. літ. put' put' put', ням. put, put! тж'. ПУЦЭ'НІЧКІ мн. памянш. Пучкі. Пуцэнічкі візалі з бацвіння. Кураполле Паст. ПУЦЯВГННАЯ ДАРО'ГА ж. Палявая дарога. Едуць пуцявіннымі дарогамі між поля. Мярэдкія Глыб. ПУЧ'Е, ПУЧ'Я гл. ПУ'ЧЧЭ ПУ'ЧКА ж. Toe ж, што i п ух III. Пучка ў яйку i насок. Малі Астр. ПУЧКЕ' I гл. ГІУЧКГ ПУЧКЕ' II, ПУ'ЧКІ мн. анат. Скулы. У яе пучке красныя, як ягады. Малахоўцы Бар. Пучкі шчок красныя. Рыбчына Віл. ПУ'ЧКІ, ПУ'ЦКІ, ПУ'ЦЬКІ МН. 1. Костачкі пальцаў рук. Пучкі — костачкі ў руцэ. Дакудава Лід. Пучкі на пальцах баляць. Навасёлкі Свісл. Пучкамі пастукаў у вакно. Жылі Іўеў. Пучкі пабіў. Лука Нараўк. Пуцкі баляць. Вялікія Баяры Шчуч. Па пуцькі аднялі пальцы. Пацаўшчына Дзятл. 2. Кончыкі пальцаў рук. Пучкі нарвалі. Пучкі баляць. Кіралі Шчуч. Пучкі — кончыкі пальцаў. Навасёлкі Свісл. Пучкі пальцаў. Альхоўды Лях. ПУЧКІ', ПУЧКЕ' мн. Toe ж, што i л ў л а х і. Яблынька ў пучкі складваяцца. Старыя Трокі Трак. Пучке на дрэве naпукаліся. Галубы Мает. Пучке ўжо на дрэве скора будуць пукацца. Кіралі Шчуч. ПУЧО'К I м. памянш. 1. да л у к 1,1. Лён рвём рукамі, у пучкі вяжам. Каноплі вязалі ў пучкі. Малахоўды Бар'. Пучок ільну звязала. Рыбчына Віл. У пучок вязалі нескалькі жмень i мачылі. Альхоўды Лях. Лён рвалі i слалі ў радочкі i звязвалі, як высахня, у пучкі вязалі. Рагулішкі Даўг. Паставілі лён пучкам, кучкам. Пасіене Лудз. У пучкі калапні павяжаш i мочыш, каменням прыціскаіш, трэба мачыць калапні. Саланое Віл. Ячмень жалі на жменькі i вязалі ў пучкі, пучок вяжа цци бліжэй да каласоў, кап сох камель. Лісна В.-Дзв. Kaнаплі вязалі ў пучкі. Едлавічы Брасл. Фасолю ў пучкі вязалі. Старыя Трокі Трак. 2. Toe ж, што i п ук 1,2. Пучок голья. Горек Бяроз. ПУЧО'К II м. памянш. Верадяно пражы. Пучок — напрадзена верацяно. Бяруць пучок i звіваюць на клубок. Кіралі Шчуч. ПУЧО'К III м. Драўляная дэталь у падсядзёлку. Чэрассядзельнік зацягуецца цераз сядзёлку пучкоў. Пучкі — дзеравянныя дэталі ў сядзёлцы. Азяраны Раг. ПУ'ЧЧА I зб. н. Тое ж, што i п у к II, 2. Ягоная цыбуля пашла ў пучча, а наша — не. Шчавіль цвіціць, ядуць пучча
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пуче, пуччэ, пучя, ццй
1 👁
 ◀  / 617  ▶