ве. Лісна В.-Дзв. Пуцакі носяцца i катоў не баяцца. Якубова Рас. Пуцук пабег велькі. Мярэцкія Глыб. ПУЦАЛАВА'ЦЕНЬКІ прым. памянш. Пухленькі. Пуцалаваценькі мой чалавек. Малі Астр.; параўн. польск. pucolowaty тж'. ПУЦА'ТЫ прым. экспр. Мардаты. Такі пуцаты. Номікі Бабіц. Пуцата дзеўчынка. Руднікі Шальч. ПУ'ЦІКІ мн. Рагі. Пуцікі цякуць па вокнах. Ухвала Круп. Мокрыя вокны — пуцікі цякуць па вокнах. Мішневічы Шум. ПУЦГНА ж. бат. Каліна. Пуціна ў лесе расце па ніскіх мейсцах. Альхоўка Навагр. Пуціна есць у лесе, ягады чырвоныя, гаркаватыя. Кіралі Шчуч.; параўн. літ. pŭtinas тж'. ПУЦГНКА ж. памянш. да пуд i на. Пуцінка — ягада, цвет харошы. Дакудава Лід. ПУ'ЦКАЛА ж. І м. экспр. Мурза, бруднюха. Ах ты, пуцкала, вымазалася ўся. Пацаўшчына Дзятл.; параўп. літ. pŭodkelś 'ануча для гаршкоў'. ПУ'ЦКІ I мн. Губы. ■0 Надуць пуцкі пакрыудзідца. Бн надуў пуцкі i сядзіць. Якубова Рас. ПУ'ЦКІ II гл. ПУЧКІ' ПУЦНЯ' ж. Toe ж, што i п у н д э л ь. Лён мералі на пуцні. Жылі Іўеў. ПУ'ЦО гл. ПУЦ ПУЦУ'К гл. ПУЦА'К ПУ'ЦЫ мн. Шчокі. На шчокі кажаць пуцы. Пуцы красненькія яшчэ. Малі Астр.; параўн. польск. дыял. риса шчака'. ПУЦЬ м. i ж., ПУЦЯ' ж. 1. Шлях. У далёкі пуць сабраўся ён. Вялікія Баяры ПІчуч. Пайду ў пуць. Малі Астр. Я ўжо збіўшыся c пуці. Лайпушкі Ігн. Па сухой пуці можна прайсці. Жылі Іўеў. Ён пашоў у адну пуць ca мной. Можа, другую пуць нашла? Ахрэмаўцы Брасл. Белька пуць, не дайду. Вялікія Баяры Шчуч. Пойдзем па аднэй пуці. Магуны Паст. 2. Рэйкавы пуць. Пуць — дзе поязд ходзіць, з рэяк. Асавец Віл. Ідзе чэрас пуця. Прае пуця на мосце праходзіць, над пуцёй. Ністанішкі Смарг. Ехаў пуцёю, добра пуць. Дзяніскавічы Ганц. На станцыі многа пуцей. Асавец Віл. 3. Запасны пуць. На запасной пуце стояў вагон. Смаляніца Пруж. 4. лерам. Памяць. Яна маіць пуць, а бываіць, пуць ціраіць. Кураполле Паст. Пуць добры, но яна хворая. Гемзы Шальч. Гэта як пуць, то i пападзе якое слова. Кіралі Шчуч. 5. Толк. Непанятна, раскажы пуцём. Цяўкаіць ні к пуцю. Лісна В.-Дзв. 6. перан. Жыццёвы шлях. У каждага свой пуць у жыцці. Kiралі Шчуч. О Пайсці сваім пуцём (пуцёй) — пайсці сваім шляхам. Пашлі жыць кажды сваім пуцём. Ахрэмаўцы Брасл. Пайду сваёй пуцёй. Лісна В.-Дзв. Пуць паставіць — накіравацца. Думаіць, куды пуць паставіць, куды кінуцца. Ахрэмаўцы Брасл
Дадатковыя словы
пуцо
4 👁