Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

ПРУ'ДЗІК м. памянш. да п p у д I, 2. У нас прудзік ёсь, зялёныі жабы водзюцца. Валынды В.-Дзв. ПРУДЗКСКА н. Toe ж, што i п р уд 1,4. Прудзіска —дзе глэбока. Старыя Смільгіні Воран. ПРУ'ДЗІЦЬ незак. 1. Праграваць адзенне пры высокай тэмпературы. Даўней адзенне прудзілі — выпарвалі ўсё ў лазні. Быстрыца Астр. Было так: духу дадуць — прудзіць адзёжу. Солы Смарг. Прудзілі адзежу, як трэба папрудзіць, узліюць на печку вады, тады кідаюць адзежу І чистую, І ношаную. Саланое Віл. Прудзяць лайно ў бані. Беразіно Докш. Ен санітарам быў, адзежу прудзіў. Валынцы В.-Дзв. Даўней прудзілі кашулі гарачай napaŭ. Вялікія Нястанавічы Лаг. Прудзіць сарочку на гарачых каменнях. Рудня Астравітая Чэрв. Прудзілі плацця: паддасі духу ды развесіш; i тоя nanрудзіш, што адзяваць будзеш. Азяраны Раг. 2. Апырскваць хімікатамі. Пашла жукі прудзіць. Жылі Іўеў. ПРУ'ДЗІШ ЧА н. Toe ж, што i п р уд 5. Прудзішча — вадзяны млын. Рудня Чэрв. ПРУДО'К м. памянш. да п p у д I, 3. Працікаіць з рэчкі прудок. Кураполле Паст. ПРУ'Ж АЦЬ незак. Смажыць. Пружылі алей c цыбуляй. Вузла Мядз. ПРУЖ МО' н. Кальцо ў пастронках. Пружмо — кручок чапляць. Магуны Паст. ПРУЖ О'К м. памяти, да п py г 1. Пружок — тая нітка, прыкладаецца да асновы, а тчэш, то яна ў палатно. Пружок ішоў na канцах палатна. Васілевічы Гродз. Прушкі ў палатке. Стральцы Гродз. ПРУЖЫНОВА'ТІ незак. Культываваць. Поле пуд овэс пружыновав. Курашэва Чыж. ПРУЖЬІНУО'ВКА ж. с.-г. Культыватар. У сусіеда npyжынуовку позычыв. Курашэва Чыж.; параўн. польск. spr§źynowka тж'. ПРУЗУ'К м. Раменьчык. Прузук — раменьчык на цэпе. Да вужыка два прузуке. Прузук — з рэменя. Старое Сяло Зэльв. ПРУЖІ-ПРУЖІ выкл. Падзыўныя да каня. V Прукі-прукі — пакуль не ў аглоблі, а як у аглоблі, тады i naexay. Вузла Мядз. ПРУМО'РАК гл. ПРЫМО'РАК ПРУО'ЗВІСКО н. Мяншука. У нас люді знают по пруозвісках, нэ по фаміліях. Курашэва Чыж. ПРУС м. заал. Прусак. Тараканы былі, прусы. Солы Смарг. ПРУСА'К м. Тое ж, што i прус. Прусак чырвоны, чырванюткі, з вусамі, па сценках, дзе саган,— усюды падаюць. Кіралі Шчуч. Прусак такі гнеды. Старыя Смільгіні Воран