Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

Былі прусакі — шчысцілі ўсё. Альхоўды Лях. На печы ў лучыні столькі прусакоў было. Малышы Лід. ПРУ'СЫ толькі мн. геагр. Прусія. Забіралі ў Прусы, да Германіі. Грыкені Вільн. ПРУТ I м. 1. Дубед. Бярэця прут ды прутом еэтаеа кавалера. Палядкішкі Воран. Я вас прутам, пруточак вазьму. Куралолле Паст. Як вазьму прут i дам табе. Кіралі Шчуч. 2. Вітка. Плыцілі плыт яловымі прутамы. Куралолле Паст. Даўней латы прывязавалі прутам лазовым; нада насеч пруцця. Янова Рас. Крышы крылі саломай, завязавают прутам. Рагулішкі Даўг. Прывязана грэбястоўка прутам. Скрудалена Даўг. Салому завязавают прутам. Крэвені Даўг. Лазовым прутам круцюць i зуб'е ў баране прыкрэпляюць. Пасіене Лудз. 3. Кавалак дроту. Прут з дроту. Кемялішкі Астр. 4. Патоўшчаны край касы. Прут — верх у касе. Парэчча Гродз. Прут у касы. Біз прута каса ні будзіць упружная. Істра Лудз. V A гыля на сяло, каб яны прутом пасталі, гэтыя гусі. Новіны І~І5ІСВ ПРУТ II гл. ПРУД I ПРУТ III гл. ПРУД II ПРУ'ТКАСЦЬ ж. Пругкасць. Не мая ён пруткасці ў нагах. Старыя Смільгіні Воран. ПРУ'ТКІ, ПРУ'ТКЫЙ прым. 1. Пругкі. Пруткі дубец. Жылі Іўеў. Ніткі наваскованыя — пруткія. Нітка прутка. Дзяркач пруткі, як таўкач. Кіралі Шчуч. Маткамі білі, каб нітка пруткая была. Стральцы Гродз. Ліст на aepy пруткі. Малахоўцы Бар. Кожачка пруткая. Альхоўцы Лях. Палатно пруткае, як намочыш. Дзяніскавічы Ганц. У гірсы сцябло пруткае. Пруткі венік. Вецярэвічы Пух. Віша пруткая, яе не абложвае снех. Кузьмічы Люб. 2. Дзябёлы, модны. Пруткі хлапец. Жылі Іўеў. Мой Коля пруткі, як дроцік. Збляны Лід. Пруткая дзіця, як хутко бярэцца хадзіць. Есць дзіця вялае, а есць пруткае — у паўгода бярэцца ўставаць. Мсцібава Ваўк. Пруткі чалавек. Рудня Астравітая Чэрв. Шэ малое дытына, а вжэ такое пруткэ, почті самое стойіть. Сіманавічы Драг. ПРУ'ТКО прысл. Toe ж, што i п p ў г к а. Я прутко сучу. Сакаляны Сакол. ПРУТНЯ/ ж. Рыбалоўная снасць. Прутня пляцецца з лазы. У прутні, што рыбу лавіць, круглы абруч арехавый, пруцця прывязваюць, ставяць у быструю ваду, штоб чэраз прутню не ішла, a ўрдвень, застаўляеш чашчой з колікамі. Мішневічы Шум. ПРУТОЖ м., ПРУТКУ, ПРУТКЕ' мн. 1. Пруток для вязания. Панчохі рабілі пруткамі. Кухты Віл. Пруткі — рабіць шкарпеткі. Лука Нараўк. Прутке — вязаць рукавіцы. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Планка ў драўлянай баране. Пруткі ў баране, між якімі замацоўваліся зуб'я бараны. Альхоўцы Лях