Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
ны камень;[y жорнах]. Мачаск Бярэз. 2. перан. Балбатун. Мялён ты пусты. Лоск В а лож. МЯ'ЛШНЯ гл. МЯ'ЛЯННЯ МЯ'ЛЩА ж. 1. Церніца. У мяліцы зверху біла, мялі лён уручную. Мярэцкія Глыб. Мяліцы были лён мялі. Валынцы В.-Дзв. Мяліцаю мялі лён. Была мяліца ламака i чысцёха: анна ломе мяліца, другая чысце. Латыгаль Віл. Мяліца — што лён мяць. Чуркі Ашм. Мяліцай церлі лён: тры дошчачкі, а паверсе вярхнік. Дзераўное Стаўб. Мяліца даўгая, як ставіна. Мачаск Бярэз. 2. Цёрла. Мялам семя размелям у мяліцы — з гліны пасуда. Вострава Мает. Гліняна такая мяліца, насыпля маку i меле. Мяліца шарупавата, у мяліцы мак малолі. Баброўнікі Гарад. МЯ'ЛКА ж. Г. Тое ж, што i м я л а 1. Во якія мялкі прынясла, будзе падарак! Кіралі Шчуч. 2. Тое ж, што i м ял iца 1. Мялка дзеравяная, з лапы яловай, абрабілі тры дошчачкі, а паверсе вярхнік, церлі лён. Дзераўное Стаўб. Мялка дзераўная была. Рагулішкі Даўг. Былі мялкі, лён мялі. Лайпушкі Ігн. 3. Жанчына, якая цёрла церніцай лён. Мялкі гуртам мнуць лён. Рудня Астравітая Чэрв. МЯЛКГ прым. Мелкі. Мялкая канава. Асавец Віл. МЯ'ЛО гл. МЯ'ЛА МЯЛЧЭ'Й прым. выш. Мяльчэй. Дзе мялчэй, там купаюцца. Саланое Віл. МЯ'ЛЬНІЦА ж. Toe ж, што i м я л і ц а 1. У мяльніцы мялі лён. Груздава Паст. Мяльніцай цёрлі лён. Есць верхніца ў мяльніцы. Магуны Паст. У мяне мяльніца ёсць, што лён мяць. Вузла Мядз. Ляны мялі ў сенцах [пры лазні] мяльніцамі. Крэва Смарг. Мяльніцамі мялі лён. Солы Смарг. Мяльніца была,, мялі лён. Гемзы Шальч. Мяльніцы былі, лён мялі. Лайпушкі Ігн. МЯЛЬЧЭ'ЙШЫ прым. выш. Драбнейшы (пра сетку ў сіце). Сіта — мяльчэйшая, рэшата — буйнейшая. Солы Смарг. МЯ'ЛЯННЯ, МЯ'ЛІННЯ н. Адходы ад пацёртага льну. Мяляння — як мнуць лён. Рыбчына Віл. Прызбу каля хаты апсыпалі мяліннем. Вузла Мядз. Мяління c~nad мяліцы дробная. Саланое Віл. Мяління с-пад мяльніцы. Мярэдкія Глыб. Мяління — тое, што кастра. Мяління сыпіцца пат мяліцу. Гайна Лаг. МЯ'НДРЫ мн. бат. Рагоз шыракалісты. Мяндры ў балоце растуць, шышкі такія. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. mendre\\nendre чарот'. МЯНЁК м. заал. Мянтуз. Мянёк бес касцей, адно — сярэдзіна. Мянькі растуць велькія. Пацаўшчына Дзятл. МЯНТАТІІКА, МЯНТО'ШКА, MIHTATUKA, МІНТА'ЧKA ж. 1. Toe ж, што i м е н т а 1. Мянташка— дэяравяная
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

мяло, мялшня, мялща, мяльчэйшы, мянтошка, мінтачka
6 👁
 ◀  / 537  ▶