Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
МЯКНЕ'ЦЬ незак. Мякчэць. Як дабаўлялі да рэцькі канопнага малака, яна мякнее i мела смак. Мсцібава Ваўк. МЯ'КО прысл. Дробна. Мяко змалоў муку. Номікі Бабіц. МЯКО'НЬКІ прым. 1. памянш. да м я к і 1. Мяконькая трава. Рыбчына Віл. 2. у знач. назоўніка. Сцягно. Па мяконькім ударыла. Саланое Віл. МЯКО'ЦІНА ж. Toe ж, што i м я к іш I, 2. Церас бот caбака мякоціну чуць быў не вырваўшы. Рагулішкі Даўг. МЯКУ'ХА ж. бат. 1. Мякатніда адналістая. Нады скасіць мякуху. Лісна В.-Дзв. Мякуха расце ў лужах. Ахрэмаўцы Брасл. Мякуха — мяккая трава на пожні i ў далінках расцець, біс сцяблоў. Мярэцкія Глыб. 2. Від асакі. Бывае асака i мякуха, i разуха. Мярэдкія Глыб. МЯКУ'ШКА ж. бат. 1. Мурава. Мякушка пад дзеравамы, дзе цень. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Toe ж, што i м я к ў х а 1. Мякушка расце ў вадаёме, мяккая. Старыя Смільгіні Воран. МЯКЧЭ'ЙПІЫ прым. выш. да м я к і I, 3. Мякчэйшу {скарынку] буду выбіраць. Малахоўцы Бар. Падбярэзнікі сівянькія, мякчэйшыя, як падасінавік. Солы Смарг. Як загаралі [зааралі], зямля стала мякчэйшая. Вострава Маст. Бяроза мацнейшая, ольха мякчэйшая. Грыкені Вільн. МЯКША' ж. 1. Toe ж, што i м я з г а 2. У гарбузох унутры мякша, начай мязга. Галубы Маст. 2. Мякадь мяса. Із Ліды аднае мякшэ прывезлі. Збляны Лід. МЯ'ЛА, МЯ'ЛО н. 1. Драўляны таўкач. Мялам таўклі бульбу. Падаўшчына Дзятл. Мяла было, ціснулі лён. Гальшаны Ашм. Лён абмалоцяць, семя размелям мялам у мяліцы. Мялам кашу таўклі. Вострава Маст. Мяла з булдавешачкай, мном семя, мак. Ведярэвічы Пух. Мялам мелем мак. Трэбо кашу тоўчы мялам. Мсцібава Ваўк. Беры мяло, таўчы кашу. Валок, якім мак малолі ў мяліцьі, называлі мялоf ім i картоплю таўклі, кашу таўклі. Баброўнікі Гарад. 2. перан. Аб непаваротлівым чалавеку. Знаеш, мяло такі, нерухавы, павольны. Баброўнікі Гарад. VA запражэ таго каня i едзе, як мяло. Заполле Скідз. Які ш я сёння, як мяло, i ўстаць не хачу. Баброўнікі Гарад. МЯЛАВА'ТЫ прым. Не вельмі паваротлівы. Але i мялавата яна! Баброўнікі Гарад. МЯ'ЛАЧКА ж. 1. памянш. да м я л і ц а. 1. Я к дзеўкай была, так мялачкамы мялі лён. Ракаўскія Швянч. 2. памянш. да м я л і ц а 2. Мялачка была, мак малолі да куці. Былі мялачкі — пасудзіна такая, мак у іх круцілі. Мсцібава Ваўк. МЯЛЕН м. 1. Toe ж, што i м е л і н і с. Мялён у жорнах. Лісна, Дзёрнавічы В.-Дзв., Рагулішкі Даўг., Янова Рас. Мялён зламаўсо, абруч утаркавалі. Валынцы В.-Дзв. Мялён быў круціць у жорнах. Пасіене Лудз. Мялён рухае паўпрысюз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

мякнець, мякоціна, мякчэйпіы, мялаваты
1 👁
 ◀  / 537  ▶