Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

лапатка, надзелаеш пілкай зупцоў, намочыш i пасыплеш мелкім пяском i na касе мянтачыш. Рудня Астравітая Чэрв. Мянташка дзераўяна. Пасека Ст.-Дар. К°лісь мянтошку cami рабілі. Івашкаўцы Смарг. 2. Лапатка, якой вымаюць патэльню з печы. Мянташка— такая лапатачка, што патэльню бяруць. Мянташка — драўляная лапатачка, а дзе рукой бяруць,— вузейшая. Малі Астр. 3. Мешалка. Мінташкай мішалі, як хлеп рашчынялі. Парэчча Гродз. Мінтачкай сметану памешалі. Малькуны Ігн.; параўн. літ. mente лапатачка'. МЯНТСУВЫ прым. Мятны. Мянтовыя канфеты. Вострава Маст. Мянтовыя цукеркі мне добра. Руднікі Шальч.; параўн. польск. migtowy тж'. МЯНТО'СІЦЬ незак. Мянціць. 1{асу мянтошкай калісь мянтосілі. Івашкаўды Смарг.; параўн. польск. mi§tosić 'мяць, камячыць'. МЯНТУ'З, МЯНТУ'С, МЕНТУ'С, МІНТУ'С, МАНТУ'С, МЭНТУ'З, МЕ'НТУСЬ м. Toe ж, што i м я н ё к. На мянтуза паставілі шнуры. Ахрэмаўды Брасл. У мянтуза галава, як у жабы, на смак смашны. Ёдлавічы Брасл. Мянтус i калека называюць. Рыбчына Віл. Мянтус мякі, сліскі. Рагулішкі Даўг. Мянтус — такая рыба па-нашаму, а па-руску — налім. Пасіене Лудз. Налім па-нашаму — мянтус. Істра Лудз. Мянтус — галава жабіна, а сам чорны. Мянтус чорны., мяса яго смачная, скура здзіраецца, ад галавы пачнеш i ўсяго злупіш. Гемзы Шальч. У мянтуза адна косць. Кудзялянды Шальч. Мянтус тонкі i сліскі. Глівін Барыс. Мянтузы водзяцца ў карчах, у норах. Вузла Мядз. Мянтузы вадзіліся ў Котры, няма іх цяпер. Стральцы Гродз. Мянтузы бываюць тут. Кіралі Шчуч. Мянтузы тэрас выкасаваліся. Руднікі Шальч. Мянтусы ўкусныі. Янова Рас. Мянтусы водзяцца у Друці. Рудня Астравітая Чэрв. Смашна рыба ментус. Баброўнікі Гарад. Ментузы раньшы лавілі. ІІІкаўна Лудз. Мінтус скольскі, рукам ловяць. Навікі Лудз. Сом з мантуса, гаварылі, c прыроды. Дакудава Лід. Мэнтуз в рэке. Смаляніца Пруж. У невудзе ментусь, угорыч, плотка. Петкуны Брасл. МЯНТУЛПКА ж. 1. Toe ж, што i м ё н т а 1. Мянтушкаю менцяць. Малахоўцы Бар. Мянтушка была косу менціць. Валеўка Навагр. Мянтушка дзераўяна мянціць касу. Дзяніскавічы Ганц. 2. Toe ж, што i м ё н т а 2. Памяшай мянтушкай, хай астыня. Старыя Трокі Трак. МЯНТЭ'ШКА ж. Toe ж, што i м ё н т а 2. Мянтэшкай мяшалі яду свінням. Вазьмі мянтэшку i замяшай свінням. Мярэцкія Глыб. МЯНЦКУШКА, МЯНЬЦКУШКА ж. 1. Toe ж, што i м ё н т а 1. Косу менцяць бруском i мянцюшкай. Дакудава Лід. Мянцюшка — што мянціць касу. Дай мянцюшку памян