Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Мокры снег ляпаіць. Лайпушкі Ігн. 7. перан. Гаварыць недарэчнае, балбатаць. Ляпаіш i ляпаіш языком. Валынцы В.-Дзв. ён ляпая i ляпая языком. Навасёлкі Свісл. ЛЯПЕ'ЗА ж. груб. Нязграбны, непаваротлівы чалавек. Ляпеза — незграбная, ні фігуры, сідзіт, як ляпеза, прышоўшы на вечарынку. Рагулішкі Даўг.; параўн. літ. leperza тж'. ЛЯПЕ'ЗІЦЬ незак. экспр. Беспадстаўна настойваць на сваім. Ляпезіць i ляпезіць, яму гавары, а ён будзіць правіць другоя. Валынцы В.-Дзв. ЛЯПЕ'И I прысл. Toe ж, што i л ё п e й. Ляпей ідзі да Міраноў. Стральцы Гродз. Вы ляпей знаяце, колькі кілаграм у пудзе. ён ляпей раскажа. Мы ляпей гадавалі цяля. Парэчча Гродз. Мне там ляпей бес цібе жыць. Альхоўка Навагр. Днём ляпей капаць. Неяк ляпей, калі печ пакрасыа, белая сіала. Малахоўцы Бар. 3 ліпы зрабіць ляпей. Табе ляпей зрабіць, як каму. Альхоўцы Лях. Рас пан с пастухом паспорылі, хто ляпей зробіць. Падлессе Лях. ЛЯПЕ'Й II м. Муляр, пячнік. Ляпей печы кладзе, трэба лепяя пазвацъ. Азяраны Раг. ЛЯПЁХА ж. асудж. Сядун. Такія сядзяць ляпёхі i ня выгнаць да работы. Ёдлавічы Брасл. ЛЯПЁШКА I ж. Праснак. Мішалі з мукой ляпёшкі. Дзёрнавічы В.-Дзв.; параўн. руск. лепешка тж'. ЛЯПЁШКА II ж. бат. Лісічка (грыб). Ляпёшкі растуцъ у леся. Адну ляпёшку знайшла. Старыя Смільгіні Воран. ЛЯПГЦЦА незак. Прыставаць. Лепіцца да малой. Бакшты Іўеў. Чаго ты ле'пішся да яго, у яго няма часу займацца табой. Дварчаны Паст. ЛЯПГЦЬ незак. 1. Ляпіць што-н. Дзеці ляпілі снежную бабу. Дварчаны Паст. 2. Тое ж, што i л я п а ц ц а II. Снех лепіць. Вецярэвічы Пух. ЛЯ'ПКА ж. памянш. Рот рыбы. Рыпкі нізалі за іх ляпку ў кучы. Ракаўскія Швянч.; гл. л я п а I. ЛЯПЛЕНІК м. Тое ж, што i л я п е й И. Ляплёнік быў, гаршкалёп. Ністанішкі Смарг. ЛЯПЛЁНКА ж. Глінабітная пабудова. Ляплёнка — з гліны i саломы. Ахрэмаўцы Брасл. ЛЯПЛГВЫ прым. экспр. Балбатлівы. Натта яна ляплівая: замнога гаворыць. Магуны Паст. Ой, ляплівы чалавек! Ляплівае дзіця. Ляплівы чалавек — баўтлівы. Саланое Віл. ЛЯ'ПНУЦЬ зак. 1. Модна стукнуць. Выходзячы с хаты, ён так ляпнуў дзвярыма, што сцёклы затрасліся. Дварчаны Паст. Вот ляпнуў дык ляпнуў, аш у галаве зазвінела. Кураполле Паст. Ляпнуў дзвярыма i пашоў. Кіралі Шчуч. Як ляпнула ап цэглу i пабіла шклянку. Вострава Мает. 2. экспр. Сказаць недарэчнае, неўпапад. Другі абы-што ляпня. Граўжышкі Ашм. Ляпнула слова бы якое. Саланое Віл. А той у
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лепішся, ляпеи, ляпка, ляпнуць
2 👁
 ◀  / 729  ▶