Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
чок— i разам кошык панясём. Галубы Мает. 3. Тое ж, што i л у т о к 1. Лучок е ў касе, i косё, рэхва, i запатылак. Альхоўцы Лях. ЛУЧЧЭ'ЙШЫ выш. Лепшы. Тэй луччэйшы хлопец. Ухвала Круп. ЛУ'ЧШЫ, ЛУ'ЧШЫЙ, ЛУ'ЧЧЫЙ прым. 1. Лепшы. У льне камле лучшыя. Кіралі Шчуч. Той добрый, а той ішчэ луччый. Відзібар Стол. 2. Правы бок матэрыі. Гэта лучший бок палатна. Рагулішкі Даўг. ЛУ'ЧШЭ, ЛУ'ЧШО, ЛУ'ЧЧЭ прысл. Лепш. Што лучшо сабе застаўляюць. Што ты наварила нясмашна, лучшо есці нішчымніцу. Мачаск Бярэз. Вун зробыв луччэ, чым ты. Відзібар Стол. V Лучше дзевяць дзевяроу, чым адна залоўка. Саланое Віл. ЛУЧЫ'НА ж. 1. Тонкая доўгая трэска. Даўней лучыну палілі: да бэлькі прыбіта цвяком, запалюям i прадзём. Паляцкішкі Воран. Шчапаць лучыну, дрова біць. Рыбчына Віл. Лучина з сасны. Мярэцкія Глыб. Лучина, цёска із хвойкі. Альхоўцы Лях. Ідзі насячы лучины. Грыкені Вільн., Галоўні Воран. Сакераю трэба накалоць лучыну. Лука Haраўк. Лучыны ідзі насячы. Кузьмічы Люб. 2. Вузкая дошчачка. Цялё зламая нагу — лучыну прывяжа i зарасце. Гемзы Шальч. 3. Лучыннае асвятленне. Я прала пры лучыне. Стральцы Гродз. Пралі на верацяно пры лучыня. Альхоўка Навагр. ЛУЧЬГНКА ж. 1. памянш. да л у ч ы н а 1. У чатырнаццатым гаду i лучынкаю асвяшчаліся. Пасіене Лудз. 2. Палоска драўніны для пляцення каша. 3 лучынак карзіны плялі. Ахрэмаўцы Брасл. V Жых, як лучынка — пра запальчывага чалавека. Саланое Віл. ЛУЧЬГНКІ мн. Аснова буча. Істра Лудз. ЛУЧЬРННІК I м. Кош з лучыны. Лучыннік — кашэль з лучыны. Лучыннік з лучыны, прадаўгаваты, i почапка ў лучынніку, картоплю выбіралі. Вецярэвічы Пух. ЛУЧЫ'ННІК П м. Toe ж, што i лучні к. Быў такі лучыннік, лучынай свяцілі. Рудня Астравітая Чэрв. ЛУ'ЧЬІЦЦА зак. Наведацца. А, можа, хто да мяне лучыцца пагасціць. Кураполле Пает.У Што рабіць, буду мучыцца, пакуль смерць лучыцца. Кураполле Паст. Нада мучыцца, яакуль смерць лучыцца. Валынцы В.-Дзв. ЛУ'ЧЫЦЬ зак. Папасці, трапідь. Выстралю i ня лучу. Пака ты лучыш. Нешта я не лучу. Яна ў тоя лучила, дзе мялчэй. Саланое Віл. Гэтак жа ня лучыш, кап была свежанъкая. Вялікія Нястанавічы Лаг. Хто гэто цэлну ноч блытаўса, не лучыў дадому? Дзяніскавічы Ганц. ЛУШАЯ', ЛУШУЯ' ж. 1. Тое ж, што i л у с к а 1,1. У цябе ў галаве лушая завялася — цяпер завуць перхаць. Лушая ў каюовы, свінні. Рыбчына Biл. У каровы, свінні лушуя [у су
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лучшый, лучшэ, лучыць, лучьіцца, лўчні
3 👁
 ◀  / 729  ▶