Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

седніх вёоках], шалу ха [у Мярэцкіх]. Мярэцкія Глыб.; гл. л і ш а й 2. Каласковая луска аўса. Авёс патпарыцца, яга сушаць, таўкуць, лушая астаецца пахучая, i крупы рабіліі смашныя крупкі. Саланое Віл. ЛУШНІ'К гл. ЛУЧНІ'К ЛУШПГНА ж., ЛУШПГНЫ мн. 1. Вотруб'е. Муку прасеяў, асталіся самыя лушпіны. Номікі Бабіц. 2. Тое ж, што i л у п і н а 1. Лушпіны ад гароху. Адна лушпіна. Солы Смарг. 3. Тое ж, што i л- упаві на 1. Яцаўляны Сідр. ЛУШПІ'НЬКІ мн. памянш. Toe ж, што i л ў п а IV. Грачысны лушпінькі аткінь. Солы Смарг. ЛУШУЯ' гл. ЛУШАЯ' ЛУШЧАВГНА ж. Toe ж, што i л у п і н а 1. Лушчавіны ад маку, як мак лушчаць, то гэтыя галоўкі. Міратычыў Карэл. Лушчавіны із семя канопляў асядаюць на дне. Альхоўка Haвагр. Лушчыць нада боп i высыпаць лушчавіны. Адна лушчавіна. Малькуны Ігн. ЛУШЧА'К м. Ачышчаны арэх. Дай хлопцу ([малому] лушчакоў. Гайна Лаг. ЛУШЧАНЕ'Ц м. Спелы арэх. Бацька два пуды лушчанцоў прынёс. Бакшты Іўеў. У лушчанцы лупінка тоненькая, а зярня крупнае. Падаўшчына Дзятл. Лущчанцы — калі самі лушчацца. Альхоўка Навагр. Пашоў у гарэхі i адніх лушчанцоў набраў. Патрасеш арэхі — самі сыплюцца, такія лушчанцы. Гемзы Шальч. ЛУШЧАПГНЫ мн. Адходы ад палання круп. Лушчапіны высыпала. Вострава Маст. ЛУ'ШЧЫК I м. Расколаты прут. Лушчыкі — кашы плясці, дупчыкі шчэпяць i плятуць кашы. А то i лушчыкамі, як paшчэплівайіць дупцы. Кураполле Паст. ЛУТІІЧЫК Н м. Toe ж, што i л у шч а н ё ц. Лушчыкі навылушчываў з арэшніку. Асавец Віл. ЛУ'ШЧЬІЦЦА незак. Лузацца, аблуплівацца. Гарэхі добра лушчацца. Гемзы Шальч. Скура лушчыцца ад сонца. Лука Нараўк. ЛУ'ШЧЫЦЬ, ЛУўШЧЫТЫ незак. 1. Ачышчадь ад лупін, шалупіння. Фасоль лушчылі. Старыя Смільгіні Воран. Сядай i лушчы пасолю. Беразіно Докш. Лушчыць гарох. Мярэцкія Глыб. Я боп лушчыў. Гемзы Шальч. Лушчыць нада боп. Малькуны Ігн. Лушчылі боп. Пасіене Лудз. Лушчыць боб, фасолю. Лука Нараўк. Лушчыт буоб, горох, достае з лупыны. Горек Бяроз. Нада лушчыць арэхі з шалупак. Мярэцкія Глыб. Сядзіць, лушчыць i есць гарбузінята. Кіралі Шчуч. 2. Ачышчаць вараныя ракі. Лушчаць гэтыя ракі i ядуць. Гемзы Шальч. ЛУШЧЬГЦЬ I незак. Узорвадь даліну, аблогу. Восянню