раполле Паст. Лут— кара з ліпы. 3 магазіна прывозілі лутьи Палік Барыс. Лут, a потым скруціш — паласа, палоска лыка. Глівін Барыс. 3 лута дзелаюць жгут i закладаюць каровіяк згубіць жвачку, ена муліт его. Лапці з лутоў, з лазы. Малыя Аўцюкі Калінк. 2. Галіна, з якой дзяруць лыкі. Лутоў ліповых нарэзаў, лыка надзёр i лапці сплёў. Ахрэмаўды Брасл. 3. Галіна, з якой садрана кара. Лут — з гарэшыны, абдзёртая гарэшына — гэта лут, з іх ляскі ўстаўляюць у кошык. Міратычы Карэл. Як абдзіралі палоску ліпы, то лут заставаўся. Дзяніскавічы Ганц. 0 Лутам цяць— прыйсці ў нягоднасць. Гэтыя штаны за тры гады, як лутам, цяло — сталі дзюравыя, парваліся. Ахрэмаўцы Брасл. Як лут — тоўсты, укормлены. УЦімаха былі свіня, як лутэ, сытыя. Вецярэвічы Пух.; параўн. літ. lŭtis укормлены'. ЛУТО'ВЫ прым. Лыкавы. Лутовыя лапці плялі — лапці з лыкаў. Рудня Астравітая Чэрв. ЛУТО'К м. 1. Ручка ў касе. Луток выразаў у косу. Альхоўцы Лях. 2. Вушак у дзвярах. Луткі ў дзвярах. Мачаск Бярэз. ЛУТЫ' гл. ЛУТЛУТЫШЫ' мн. этн. Латышы. УШкавенскай воласці большэ лутышоў. Мельнікі Лудз. ЛУХI гл. ЛУГIЛУХII гл. ЛУГIIЛУХЧАВІ'НА ж. 1. Калдобіна. Там лухчавіна на дарозі. Кураполле Паст. 2. Toe ж, што i л а г а в і ш ч а 2. Зложаць куры агарот, адны лухчавіны, адны лугавішчы. Кураполле Паст. ЛУЦЕ'Ц м. Toe ж, што i л у т о к 1. Луцец — у касе ручка. Рыбчына Віл. ЛУЧІДК м. Toe ж, што i л у т о к 1. Луцік, лут выразаў у косу. Дарабіў да косы луціка. Альхоўцы Лях. ЛУЦКА' гл. ЛУСКА' IIЛУ'ЦЦЕ, ЛУ'ЦЦЯ зб. н. 1. Ліпавыя лыкі. Дзяруць луцця з ліпы. Вецярэвічы Пух. Луцця надзерэ. Малыя Аўцюкі Калінк. 2. Ліпавыя пруты. Луцця — ліповыя пруцця. Рудня Астравітая Чэрв. Нарэзаў луцця на лапці. Азяраны Раг. ЛУЧ м. Прамень. У нашае акно пападаюць лучэ. У акно буюцъ лучэ слонка, бо не расце дзераво перад акном. Баброўнікі Гарад.; параўн. руск. луч тж'. ЛУЧА'И м. Тое ж, што i л е ч а я. Лучай у жарнох. Каўняны Гродз. На верхнім камяні пасярэдзіні выдаўолін лучай; у лучай сыплюць зерня. Навасёлкі Свісл. ЛУЧА'ЦЦА незак. Сватацца. Хлопцы добрыя лучаліся, але яна не пашла. Замуш лучаўся, алі ні пашла, шкода было сынка. Саланое Віл. ЛУЧА'ЦЬ незак. 1. Штурхаць (нагой). У мяне лучаіць