раполле Паст. Лут— кара з ліпы. 3 магазіна прывозілі лутьи Палік Барыс. Лут, a потым скруціш — паласа, палоска лыка. Глівін Барыс. 3 лута дзелаюць жгут i закладаюць каровіяк згубіць жвачку, ена муліт его. Лапці з лутоў, з лазы. Малыя Аўцюкі Калінк. 2. Галіна, з якой дзяруць лыкі. Лутоў ліповых нарэзаў, лыка надзёр i лапці сплёў. Ахрэмаўды Брасл. 3. Галіна, з якой садрана кара. Лут — з гарэшыны, абдзёртая гарэшына — гэта лут, з іх ляскі ўстаўляюць у кошык. Міратычы Карэл. Як абдзіралі палоску ліпы, то лут заставаўся. Дзяніскавічы Ганц. 0 Лутам цяць— прыйсці ў нягоднасць. Гэтыя штаны за тры гады, як лутам, цяло — сталі дзюравыя, парваліся. Ахрэмаўцы Брасл. Як лут — тоўсты, укормлены. У Цімаха былі свіня, як лутэ, сытыя. Вецярэвічы Пух.; параўн. літ. lŭtis укормлены'. ЛУТО'ВЫ прым. Лыкавы. Лутовыя лапці плялі — лапці з лыкаў. Рудня Астравітая Чэрв. ЛУТО'К м. 1. Ручка ў касе. Луток выразаў у косу. Альхоўцы Лях. 2. Вушак у дзвярах. Луткі ў дзвярах. Мачаск Бярэз. ЛУТЫ' гл. ЛУТ ЛУТЫШЫ' мн. этн. Латышы. У Шкавенскай воласці большэ лутышоў. Мельнікі Лудз. ЛУХ I гл. ЛУГ I ЛУХ II гл. ЛУГ II ЛУХЧАВІ'НА ж. 1. Калдобіна. Там лухчавіна на дарозі. Кураполле Паст. 2. Toe ж, што i л а г а в і ш ч а 2. Зложаць куры агарот, адны лухчавіны, адны лугавішчы. Кураполле Паст. ЛУЦЕ'Ц м. Toe ж, што i л у т о к 1. Луцец — у касе ручка. Рыбчына Віл. ЛУЧІДК м. Toe ж, што i л у т о к 1. Луцік, лут выразаў у косу. Дарабіў да косы луціка. Альхоўцы Лях. ЛУЦКА' гл. ЛУСКА' II ЛУ'ЦЦЕ, ЛУ'ЦЦЯ зб. н. 1. Ліпавыя лыкі. Дзяруць луцця з ліпы. Вецярэвічы Пух. Луцця надзерэ. Малыя Аўцюкі Калінк. 2. Ліпавыя пруты. Луцця — ліповыя пруцця. Рудня Астравітая Чэрв. Нарэзаў луцця на лапці. Азяраны Раг. ЛУЧ м. Прамень. У нашае акно пападаюць лучэ. У акно буюцъ лучэ слонка, бо не расце дзераво перад акном. Баброўнікі Гарад.; параўн. руск. луч тж'. ЛУЧА'И м. Тое ж, што i л е ч а я. Лучай у жарнох. Каўняны Гродз. На верхнім камяні пасярэдзіні выдаўолін лучай; у лучай сыплюць зерня. Навасёлкі Свісл. ЛУЧА'ЦЦА незак. Сватацца. Хлопцы добрыя лучаліся, але яна не пашла. Замуш лучаўся, алі ні пашла, шкода было сынка. Саланое Віл. ЛУЧА'ЦЬ незак. 1. Штурхаць (нагой). У мяне лучаіць
Дадатковыя словы
выдаўблін, лутьй, луцце, лучаи, лучацца, лучаць
3 👁