Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
хлеба адрэзаў. Чычалі Швянч.; параўн. літ. lŭstas, luistas тж'. ЛУ'СТА ж. 1. Toe ж, што i луст. Лусту хлеба адрэзаў. Беняконі Воран., Галоўні Воран., Лісна В.-Дзв., Чычалі Швянч. Луста праз усю булку хлеба. Жодзішкі Смарг. Паналажыла лусты хлеба. Ністанішкі Смарг. Луста — кругом буханкі, скіпка — да паловы буханкі. Рыбчына Віл. Скіпка меншая, а луста большая. Солы Смарг. Ой жа ты лустаў нарэзаў! Адрэш лусту хлеба. Кіралі Шчуч. Белька луста хлеба Каўняны Гродз. Лусту хлеба аткроіў. Парэчча Гродз. Лусту адвярні кругом булкі хлеба. Едлавічы Брасл. Лусту хлеба з'еў. Пацаўшчына Дзятл. Лусту хлеба атрэш. Янова Рас. Аткроя лусту хлеба І падзеля. Адрэзала лусту хлеба І з'ела. Гемзы Шальч. Лусты хлеба кроілі. Старыя Трокі Трак. Одрэзаў лусту хлеба. Смаляніца Пруж. Луста хлеба — кругаля булкі, а скіпка — да паўбулкі, адрэжаш са днаго боку i другого. Рудня Астравітая Чэрв. Як быў хлеп, па лусця адрэжаш. Багушэвічы Бярэз. Во лусту ўвабрала! Рудня Чэрв. Л уста хлеба — адрэзана да палавіны. Малыя Аўцюкі Калінк. Лусту хліба намазала маслом. Сіманавічы Драг. 2. Ежа, якую бралі з сабою ў поле. Забылася лусты ўзяць — як ідуць на работы. Кіралі Шчуч. Лусту бярэм, калі ідзіма на поля, скіпка — як есці зара. Дакудава Лід. На работу ў поля ідзеш, а лусту ўзяла? Скердзя кармілі i паілі, i лусту давалі ў поля. Парэчча Гродз. Абет пастыру называлі лустай, што с сабой бярэць у поле. Беразіно Докш. Пастыр бярэць лусту: хлеб, сала, яйкі. Пастух бярэць лусту ў поле. Саланое Віл. Абед, што пастыр бярэць у поле з сабою, называецца луста. Беразіно Докш. Янную лусту ўсе даюць. Малыя Аўцюкі Калінк.; гл. луст. ЛУ'СТАЧКА, ЛУ'СТОЧКА ж. памянш. Плоскі кавалачак хлеба, скрылік сала. Лустачка хлеба. Чычалі Швянч. Лустачку хлеба атрэш. Рагулішкі Даўг. Аткрой лустачку сланіны. Солы, Нарбуты Смарг. Намажу лусточку хліба. Сіманавічы Драг.; гл. луст. ЛУ'СТКА ж. 1. Тое ж, што i л у с т а ч к а. Лустка хлеб а— меншая за лусту. Галоўні Воран. Лустка хлеба. Баброўнікі Гарад. 2. Тое ж, што i л ў с т а 1. Калісь такія вялікія булкі хлеба пяклі i лустка — на ўсю булку. Баброўнікі Гарад. ЛУСЬ выкл. Лоп. Рыбны пузыр, як станіш, ён лусь; дай мне пузыр, я стрэльну. Кураполле Паст. ЛУТ м., ЛУТЫ' мн. 1. Лыка з ліпы, ляшчыны i інш. Луты ляшчынавыя на райніцу, бяруць пруты з ляшчыны танейшыя i аплятаюць лутам. Лупка — дно с саломы, а тут луты, пчолы суткі-двоя можно дзяржаць, воздуху хватаіць, міняецца воздух. Груздава Паст. Белыя Ауты — садраная ліпа. Ку44. Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зела, зеў, лусточка, лўты
8 👁
 ◀  / 729  ▶