грубыя. Гемзы Шальч. Як празываюцца, то гавораць: «Лупачу ты!» Баброўнікі Гарад.; гл. л ў п а I. ЛУПЕ'НІКІ мн. бат. Маслякі. Набрала грыбоў-лупенікаў. Лупенікі — іх нада лупіць, іх згадне перабіраючы, яны сли скія. Кіралі Шчуч. Лупенікі скліскія, тожа смашныя грыбы. Малахоўцы Бар. ЛУ'ПІН м. Toe ж, што i л ў б i н. Лупін запахуім. Стральцы Шальч. ЛУПІ'НА ж., ЛУПІ'НЫ мн. 1. Вонкавая абалонка плода, семя, стручка. Лупіны з бульбы. Галоўні Воран., Быстрыца Астр. Аблупіў бульбу, асталася лупіна. Лупіны ад бульбы. Старыя Смільгіні Воран. Ад бульбы лупіны. Солы Смарг. Лупіны ад бульбы вараць свіням. Картопля з лупінамі. Памыць лупіны, хай пакіпяць, накрыць, няхай пастаяць i піць na паўкубачка ад даўлення. Кіралі Шчуч. Лупіны ад картопля. Вострава Маст. Лупіны c картофлі выкінь! Пацаўшчына Дзятл. Лупіны c картошкі. Міратычы Карэл. Лупіны ад ceмячка. Грубая лупіна. Альхоўка Навагр. Занясі лупіны карові! Альхоўцы Лях. Адчышчэна бульба— вот I лупіна. Картошку з лупінай варылі. Налушчылі гароху, шмат лупіны. Гемзы Шальч. Лупіны — як бульбу чысціш. Адна лупіна. Чычалі Швянч. Лупіны дай карові! Лука Нараўк. Лупіна на гарбузе. Лупіны ад бобу. Крэва Смарг. Лупіна — то ў картофле, у памараньча, то, што аткідаецца. Баброўнікі Гарад. Лупіны вараць свіням, a кедысці аддавалі іх авячкам або карові. Верхлессе Крын. Лупіны ат ягат. Старыя Трокі Трак. Лупіны з гароху. Рыбчына Віл. Лупіну збіралі на шметніку. Швэды Вільн. 2. Toe ж, што i л у п а IV. Лупіну высыпала ў цэбар. Дзяніскавічы Ганц. 3. Toe ж, што i л у п а в і н а 2. Лупіна з яйца. Рыбчына Віл., Баброўнікі Гарад. Лупіна ад яйка. Кіралі Шчуч., Кудзялянцы Шальч., Солы Смарг. Трэба патаўчы лупіны ад яйца i даць малым [куранятам]. Acaвец Віл.; параўн. літ. lupynos лупіна'. ЛУПГНКА, ЛУПІ'НЬКА ж. памянш. 1. Toe ж, што i луп і на 1. Абразаюць лупінку з бульбы. Лісна В.-Дзв. Лупінкі ад бульбы. Альхоўка Навагр. 2. Toe ж, што i лупав i н а 2. Лупінка з яйка. Альхоўка Навагр. 3. Лупіна цыбулі. Лупінькі з цыбулі, імі фарбавалі. Мсцібава Ваўк. Лупінку c цыбулі снялі. Ністанішкі Смарг. ЛУПГННІК м. бат. Масляк. Лупіннік лопка дзярэцца. Жылі Іўеў. ЛУПІТДЦА, ЛУПІ'ЦЦЯ незак. 1. Лушчыцца, абдзірацца. Лупіцца бульба маладая. Ахрэмаўцы Брасл. Добра будзе кара лупіцца. Грыкені Вільн. 2. Аблазіць. Скура ўся лупіцца. Загарэла моцна скура, будзе лупіцця. Кіралі Шчуч.; параўн. літ. lŭptis тж'. ЛУПІ'ЦЬ I, ЛУПІ'ТІ, ЛУПЫ'ТЫ незак. 1. Знімаць лупі
Дадатковыя словы
лупыты, лупінька, лупіті, слй
1 👁