Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Навагр. Лапаю за сцяну i так іду. Саланое Віл. О Лапиць языком — гаварыць недарэчнае. Яны пачалі лапиць языком. Саланое Віл.; параўн. польск. łapać 'лавіць; хапацца'. ЛА'ПАЧКА ж. Кручок у вочдпе, за які чапляецца вядро. Да ключкі прыбіта лапачка i чапляецца вядро. Кдралі Шчуч.; параун. літ. lape тж'. ЛАПЕ'КА I ж. Невялікі ўчастак, заняты чым-н., пад што-н. Лапека бульбы вымакла. Там лапека яленцаў, арэшніку. Я найшла адну лапеку грыбоў, точна таўстухі. Вецярэвічы Пух. Найшла лапеку ягад, ды брацъ німа куды. Азяраны Раг.; параун. літ. lopas тж'. ЛАПЕ'КА II ж. Тое ж, што i л а м п ё к а. Закладаецца лапека — кавалачак дзерава. Старыя Смільгіні Воран. ЛАПЕ'ШК м. зневаж. Той, хто ходзідь у латаным адзенні. Ах ты, лапенік, у лапленым ходзіш. Парэчча Гродз. ЛАПЕ'НЬ м., ЛАПЕ'НЯ ж., зб. н. 1. Тое ж, што i л а п i к. Лапень прышываюць, дзе находзіцца дзірка. Лапеню прышыла. Парэчча Гродз. О Лапень на лапень — увесь пералатаны. Вот надраны —лапень на лапень. Парэчча Гродз. 2. Акраўкі ад старога адзення. Дзе мае лапеня, я зраблю матус. Кдралі Шчуч.; параун. літ. lopinys тж'. ЛАПЕ'ЧКА ж. памянш. да л а п е к а I. Лапечка лесу за ракой. Вецярэвічы Пух. ЛА'ШК м. Латка. Лапікі по плечах. Малыя Аўцюкі Калінк.; параун. літ. lopas лата'. ЛА'ПІКЛА н. Тое ж, што i лапі к. Лапікла прышыць, чым латаць. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. літ. lopyklas тж'. ЛА'ПІКЛО, ЛА'ПІКО н. Toe ж, што i л а п ё к а I. Бывав лапікло меньше галі. Бывав лапіко па аб'ёму меньше, галя больша. Дзяніскавічы Ганц. ЛА'ПІНА ж. 1. Toe ж, што i л a п i к. Дайце лапіну паляц завярцецьl Кіралі Шчуч. Лапіну прышыла. Істра Лудз. 2. експр. Адзежына. Усялякіх лапінаў накідаюць. Міратычы Карэл. 3. Ануча. Сабака з лапінай гуляя. Кіралі Шчуч. 4. Toe ж, што i л а п ё к а I. Абарвала лапіну ягат. Лісна В.-Дзв. Лапіна на прагаліне, адна кудзёрачка лесу, паляначка ольхі малая. Рудня Астравітая Чэрв. 5. Лапіна на засеяным полі, дзе не ўзышло збожжа, або абсеў. Лапіны на аўсе. Багушэвічы Бярэз. 6. Месца, дзе пакачаўся конь. Лапіна—дзе конь пакачаўся, ня ідзі na лапіні, а то кругі будуць na ліцу ці па руках. Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. літ. lopinys 'кавалак матэрыі, рыззё, ануча; прагаліна'. ЛА'ПІНКА I ж. памянш. да л а п і н а 3. Треба гурке ўсыпаць у лапінку i палажыць у цёплае i прарасціць; пахрышчаныя гурке садзіла. Міратычы Карэл. Ідзём траіх, грошы ўвязаны ў лапінкі. Малахоўцы Бар. Як робіць лух — насыпая
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абёму, лапешк, лапйць, лапінка, лашк
4 👁
 ◀  / 729  ▶