Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
ў лапінку попелу, звяжа — i папяльнік. Альхоўцы Лях. 2. памяти. да л а п ё к а I. Лапінка лесу — кудра. Багушэвічы Бярэз. ЛА'ПІСТЫ I прим. Галінасты. Лапіста дзеравіна на полі i ў лесе расце. Міратычы Карэл. Лапісты верх у дзера&іне. Лапіста бяроза — многа галля. Альхоўцы Лях. ЛА'ПІСТЫ II прым. Плямісты. Пастаў у печку — то яна [майка] зробіцца лапіста. Навасёлкі Свісл.; параўн. літ. lopas пляма'. ЛА'ПІЦЬ незак. Латаць. Бяры голку, навучу лапіць, вялікая дзеўка, а не ўмееш. Беразіно Докш.; параўн. літ. Ićpyti тж'. ЛА'ПІЧАК м. памянш. Акравак. Сукенку пакраіла, a лапічкі дзецям аддала гуляць. Пацаўшчына Дзятл.; гл. л a п i к. ЛА'ПКА ж. 1. анат. памянш. да л а п а 1. Лапкі ў гусей i ў качак лапкі. Кіралі Шчуч.У У цябе, жапка, чатыры лапкі. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Кдсць рукі. У лапках кроў не работала, рукі млелі. Я пристану чыста. Рагулішкі Даўг. 3. Toe ж, што i л а п а 6. Ручкі ў cace называюцца лапкі. Альхоўцы Лях. 4. Дэталь калаўрота. У калаўроце лапка — адзін канец да восі, другі— да педаліка. Ёдлавічы Брасл. У калаўроце лапка паламалася. Баброўнікі Гарад. 5. Toe ж, што i лапацёнка. Лапка ў жорнах, прыб'е i ўстаўляе мелініс. Старыя Смільгіні Воран. 6. Лыжка для надзявання абутку. Дзе тая лапка, што я туфлі абуваю? Парэчча Гродз. 7. Матыка. Лапкай буду акопеаць бульбу. Мярэдкія Глыб. 8. Галінка хваёвага дрэва. Лапкі яловыя, а на лапках шышкі растуцъ. Рыбчына Віл. Яны паехалі ў лес за яловымі лапкамі. Адламаў лапку. Дварчаны Паст. Ліжаў чалавек, лапкамі прикрыты. Кураполле Паст. Лапкі ядловыя. Беняконі Воран. Падголено дзераво стаіць у лесе. Яго падцярэбліваюць, a лапкі — ди плот гародзяць. Міратычы Карэл. Наламалі лапкаў. Даўней лапкі слалі nad ногі. Ёдлавічы Брасл. О Даць у лапку — даць хабар. Трэба било ў лапку даць. Гемзы Шальч. ЛА'ПЛІНЫ прым. Латаны. Лапліную насіла адзежу. Палік Барыс.; гл. л a п i ц ь. ЛА'ПНУЦЦА зак. Схапіцца. Яна, мусі, вот так лапнулася за твар. Гэдак яна лапнулася рукой за ліцо. Саланое Віл. ЛА'ПНУЦЬ зак. Схапіць. Яна лапнула за шэю. Пажар быў, яна лапнула рукой, дык усё ліцо чырвоная, аш сіняя. Саланое Віл.; параўн. літ. lapt 'цап, хап'. ЛАПУ'Н м. Тоўсты пульхны блін. Лапуны пяклі: зварыш бульбы c шалупінамі, a тады налупіш, у ступі стаўчэш i пячэш, з мукой вытаўчыш i за таўкачом цягніцца. Саланое Віл. Я ім лапуноў напяку. Лапун — блін таўсты. Валынцы В.-Дзв. Лапун на скаварадзе пякуць. Масішкі Красл. Лапуны з жмы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лапліны, лапнуцца, лапнуць, лапічак, прыбе
2 👁
 ◀  / 729  ▶