i дзюпка. Малькуны Ігн. Дзюпкі рабіць нада: ваду соліць ці салодзіць i с хлебам ядуць. Ракаўскія Швянч. ДЗЮПЛО' гл. ДУПЛО' ДЗЮРА' гл. ДЗІРА' ДЗЮРА'ВЫ гл. ДЗІРА'ВЫ ДЗЮФАЧКА ал. ДЗІФАЧКА ДЗЮФКА гл. ДЗІФКА ДЗЮРКО'М прысл. Цурком. Кроў ідзе дзюрком. Вострава Маст. ДЗЮРЧА'ЦЬ, ДЗЮРЧЭ'ЦЬ незак. Цурчаць. Вот вада дзюрчыць. Кіралі Шчуч. Цячэ з бульканием, то, кажуць, дзюрчыць вада. Навасёлкі Свісл. Вада дзюрчыць, паслухай. Мачаск Бярэз. Вада дзюрчыць. Азяраны Раг. ДЗЮРЭ'ЦЬ незак. Toe ж, што i д з ю р ч а ц ь. Дзюрыць вада, дзюрыць вада ў ручаі. Навасёлкі Свісл. Дзюрыць вад а— моцно бяжыць, бывая падая наніз, дзе нізіна. Альхоўцы Лях. Дзюрыць дошч. Нізок Уздз. Пярун страляя, дзюрыць дож. Азяраны Раг. ДЗКУХЦІК м. Тое ж, што i д з ю г л i к. Набіла дзюхцікам рабёнка. Ну i даў я яму дзюхцікамі! Даўней i матка, чуць чаго — ды дзюхціка ўсадзіць у плечы i плакаць не дась. Лісна В.-Дзв. ДЗЯЧЗАЦЦА незак. экспр. Касіць бугрыстую сенажаць. Па пагонах, дзе каровы жануць, там дзябаўса. Дзяніскавічы Г анц. ДЗЯФАЦЬ незак. экспр. Тое ж, што i д з я б а ц ц а. Каб добра сенажаць, то касіў бы, а як лядайка, то дзябае. Дзяніскавічы Ганц. ДЗЯ'БНУЦЬ зак. 1. Дзеўбануць. Курыца дзябнула гусяня па галаве. Кіралі Шчуч. 2. перан. Утаргаваць. ён чатыры тысячы дзябніць за дом. Валынцы В.-Дзв. ДЗЯВА'ЦЦА незак. Знаходзіць прытулак. Не было ей дзе дзявацца. Лісна В.-Дзв. ДЗЯВАЛДЬ зак. Траціць. Яму грошы няма куды дзяваць. Л юна В.-Дзв. ДЗЯВО'ЦКІ прым. Дзявочы. У пятніцу дзявоцкі каравай пякуць. Саланое Віл. ДЗЯВО'ЦТВА, ДЗЯВЁЦТВА я. Дзявочыя гады. У дзявоцтве любіліся. Пацаўшчына Дзятл. Вэлен надзявалі, як дзеўка дзявёцтва харашо сваё вяла, а плоха вяла — ні надзявалі. Ракаўскія Швянч. ДЗЯВСУЧЧЫНА ж. Тое ж, што i д з я в о ц т в а. У тым домя ёсць такая жанчына — разам некалі дзявоччыну гулялі — дзеўкай была натта хварсістая. Лаўцы Глыб. ДЗЯВСУШЧЫНА ж. Нявіннасць. Ты сваю дзявошчыну сахраніла, не папусцілася. Кураполле Паст
Дадатковыя словы
дзюравы, дзюрчаць, дзюрчэць, дзюрэць, дзябнуць, дзявоцтва, дзіравы
4 👁