Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

есць. Кіралі Шчуч. Кумкаюць жабы ў балоці. Парэчча Гродз. КУ'МПАЛ м. Купал. На кумпал хрэст ставілі. Ухвала Круп. КУМПА'НІЯ ою. Кампанія. Кумпанія іх, адзін да другога дабіраецца. Кураполле Паст. КУМПА'НКА ж. Сяброўка, таварышка. Там кумпанка мая, я паляту да яе босая. Магуны Паст. КУМПІ'СТЫ прым. Toe ж, што i к у л ь ш а в ы. Кумпіста кабета была. Старыя Смільгіні Воран. КУМПЯ'К, КУНПЯ'К, КУНБЯ'К м. 1. Кумпяк, сцягно. Свіню закалолі i разбіраюць: ногі — на квашаніну, кумпякі соляць. Старыя Трокі Трак. Як заколюць паршу ка, то кумпяке ўпірот соляць, a потым вэндзяць. Верхлессе Крын. Кумпякі два i лапаткі две. Грыкені Вільн. Паложыць на бляху таго кумпяка, патом хлебам абмажа i пасадзіць. Калісь мая мама кумпяка ў булку хлеба ўсадзіла. Груздава Паст. Укінь у крупнік кусочак кумпяка! Некаторыя вэндзяць кумпяк, але много выцякае з яго жыру. Баброўнікі Гарад. Вэнджаны кумпяк. Магуны Паст. Кумпяк ванджоны. Быстрыца Астр. Урэш кумпяка вэндзонага. Пацаўшчына Дзятл. Кумпяк найсмачнейшы. Кіралі Шчуч. Ен толькі кумпяк любіць. Ністанішкі Смарг. Вешалі сала i кумпяке. Кіралі Шчуч. Кунпяк у каровы. Навікі Лудз. У свінні кунбяк. Мярэцкія Глыб. Сцягно, ці кунбяк, называюць. Кураполле Паст. 2. Бядро ў чалавека. Боль пяройдзе ў адзін кумпяк i ў другі. Гемзы Шальч. Нагу адабрала ад самага кумпяка, не магу перавярнуць. Альхоўцы Лях. Кунбяк толькі астаўся, а сам без нагі. Кіралі Шчуч. 3. Бёдры. От баба харошая — кумпяк, то кумпяк! Малькуны 1гн.; параўн. літ. kufhpis сцягно'. КУМПЯЧО'К м. памянш. да к у м п я к 1. Кумпячок падвешавалі. Янова Рас. Хто дасць кумпячок? Малькуны 1гн. Там кумпячкоў паўнюткі сверан. Парэчча Гродз. КУМПЯЧЬГНА ж. павел. да к у м п я к 2. У вены, у кумпячыны ўколы давалі. Індра Красл. КУМША' ж. бат. Сівец. Кумшой зарасло—i каровы ня ходзяць. Глыбокай восяню i кумшу ядуць. Ганіця кароў у кумшу, там яны паходзіць [паходзяць]. Едлавічы Брасл.; параўн. літ. klmsa мох'. КУМТЛЧО'К, КУМШТО'К м. памянш. Жмут, шматок. Бярэць кумшчок шэрсці. Старыя Смільгіні Воран. Вазьмі кумшток паперы, то што ўложыш. Чычалі Швянч.; параўн. літ, kŭmštis кулак'. КУМЯ'К м. 1. Toe ж, што i к о м 1. Кумяк — таўчоная каша з бульбы. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Toe ж, што i к у. з л а к 1. Кумякі ад гною пазбіваліся на шэрсці, то абрэзвала. Парэчча Гродз