Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
ходзіць, ходзіць c кулькаю. Баброўнікі Гарад. 2. Ручка, лучок у касе. Правай рукой за кульку трымаюць, як косяць. Дзяніскавічы Ганц. 3. Тое ж, што i к у к а б я ш к а. Кулька насаджваецца на тронак лапаты, вілаў, каб леней было трымаць. Парэчча Гродз. КУЛЬНУ'ЦЦА зак. Упасці, паваліцца. Мы ішлі i кульнуліся абедзве. Гемзы Щальч. Бех — i кульнуўся. Чычалі Швянч. V Боны ў лэб кульнуцца — здзівіцца ад нечаканасці. Прыехала дачка — i мае вочы ў лэб кульнуліся. Саланое Віл. КУЛЬНУТДЬ зак. Упасці, зваліцца. ён шыпка ехаў i кульнуўся над каня. Груздава Паст. КУЛЬТУФА ж. Адукаванасць, выхаванне. Гэта высокай культуры быў чалавек. Кураполле Паст. КУЛЬТУФНЫ прым. Адукаваны, выхаваны. ён б ы ў культурны чалавек. Саланое Віл. КУЛЫДЯ' ж. Астатак пакалечанай рукі, нагі. Кульця — як нагі ці рукі нет. Лісна В.-Дзв.; параўн. руск. культя тж'. КУ'ЛЬША I ж. анат. 1. Бядро, тазасцегнавы сустаў. Культ а — нага од клуба да калена. Альхоўка Навагр. Ад калена — культа. Паляцкішкі Воран. Круціць культу мне. Ракаўскія Швянч. Культа — лятка. Галоўні Воран., Сапоцкіна Гродз. Во здаровая культа! Жодзішкі Смарг. Культа ад калена да хрыбяціны. Кіралі Шчуч. Даў укол у культу. Пацаўшчына Дзятл. Далі ўкол у культу — стаў нарыў. Кузьмічы Люб. Культа мякітэ, увесь мякіт на задніцы, а сустаў—клуб завом. Дзяніскавічы Ганц. Яшя культы ў яе, от баба здаровая! Кураполле Паст. Культа — кумпяк, культу вывярнуў, як ітоў. Едлавічы Брасл. Культа здаровая. Кураполле Паст. Культу пабіў, ногі ў культах баляць, як пасядзела. Віцька цяпер нагу паламаўты, палом нагі ў культы. Ахрэмаўцы Брасл. Культа баліць, як пасяджу, культу паўрадзіла. Валынцы В.-Дзв. У старога чалавека культы ўжэ сухія. Верхлессе Крын. 2. Тое ж, што i к у л ь ц я. Як у чалавека рука абмерзла ці абламаны ступак — то культа. Міратычы Карэл. 3. Бядровая частка тушы, кумпяк. Культа — кумпяк. Жодзішкі Смарг., Малькуны Ігн. Ляціць воўк, ухваціў быка за культу i вырваў, так i быў бык бяз культы. Кіралі Шчуч. Культа ў курыцы i ў качкі. Старыя Трокі Трак., Бакшты Іўеў., Мсцібава Ваўк. На культы найбольт мяса ў пятуха. Парэчча Гродз. Культа ў каровы i курыная культа. Мярэцкія Глыб. Культа ў чалавека i ў жывёлы. Чычалі Швянч. V Мужыку праўды не кажы i цалай культы не пакажы! Парэчча Гродз.; параўн. літ. kŭlšis тж'. КУ'ЛЬША II ж. 1. Вуглавы застаронак у гумне. Чатыры культы ў гумне. Старыя Смільгіні Воран. 2. Месца пад звісаючай часткай страхі гумна. Культа — прыстаўлены лабок у гумне, дзе складалі сена,, салому. Бакшты Іўеў. Налажыў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кульша
2 👁
 ◀  / 729  ▶