Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

КУЛЁУКА ж. Жменька, ручайка. Кулёўка — горсць naтрапанага лёну. Мішневічы Шум. КУЛІГА'Н м. Хуліган. Куліганы пабілі яго. Паляцкішкі Воран. КУЛГДА ж. Вялікая баханка хлеба. Вяліку куліду на noлё принёс. Пасека Ст.-Дар. Куліда хлеба веліка. Малыя Аўцюкі Калінк. КУЛГДКА ж. памянш. да к у лі д а. Кулідка хлеба, што самі качаем i пяком. Азяраны Раг. КУ'ЛІК I м. 1. Toe ж, што i к у л ё к I, 1. Збіралі ў кулікі лён i ў кулік каноплі вязалі. Лука Нараўк. 2. Toe ж, што i кул ёк I, 2. Кулік кужалю — дваццаць ручэек. Малыя Аўцюкі Калінк. 3. Снапок кулявой саломы для крыцця страхі. По триштэры жмэні на кулік — i будэ. Дзмітравічы Кам. КУ'ЛІК П м. 1. Toe ж, што i к у з а в о к. Кулік рабілі з карыны, трэба злажыць удзвейгу i пратнуць. Зрабі кулік — назбіраям ягат! Міратычы Карэл.; гл. к у з ё м к а. 2. Назва рыбалоўнай снасці. Mic язоў у брамкі ставіцца кулік, у куліку шчэ кулічок ест. Бакшты Іўеў. КУЛГК III м. заал. Кулік. Кулік—птушка балотная. Саланое Віл. Кулікі жывуць на балоці. Мсцібава Ваўк. КУЛГТАЧКА ж. памянш. Toe ж, што i к ў к л а I, 1. Лён вяжуць у кулітачкі i здаюць. Міратычы Карэл. КУЛУБЕ'ЛЬ гл. КАЛУБЕ'ЛЬ КУЛЬ I м. 1. Тоўсты сноп жытняй саломы. У кулю пут саломы, калі зважыць. Гемзы Шальч. Звяжы куля саломы! Баброўнікі Гарад. Прынясі куль саломы i патсцялі свіне! Верхлессе Крын. Траслі кулі такія з жыта хаты крыць. Беняконі, Галоўні Воран. Самую вялікую салому вытрасалІ i вязалі ў кулі. Груздава Паст. Крупную салому вязалі ў кулі, neравяслам звязваецца куль, як звяжаш палачкай — пальца пат перавясла не патсунеш. Гемзы Шальч. 3 акалоту траслі кулі. Лоск Валож., Саланое Віл. Кулі выбіралі крыць хату, хлеў. Рудня Астравітая Чэрв. Вязалі буйную салому ў кулі i крылі крышу. Гайна Лаг. 2. Вялікі сноп трасты льну. Лён падымаюць i вяжуць у кулі. Рагулішкі Даўг., Беняконі Воран. Як падбярэш лён із лежні, у кулі вяжыш. Крэва Смарг., Жыдзевічы Іўеў., Магуны Паст., Малыя Аўцюкі Калінк. Як лён высахніць, звязваем у кулі i звозім з поля. Мішневічы Шум. Як апкалоцяць лён — вяжуць у куле. Кіралі Шчуч. Кагда вымакнець лён, выташчам i сцелям радкамы, чтобы сонцам збяліла; станет валакно адставаць — паднімеш i вяжаш у кулі. Навікі, Пасіене Лудз. 3. Вязка льновалакна. Цзесяць жмень — куль лёну. Ахрэмаўцы Брасл. Чатыры жмені — куль лёну. Рагулішкі Даўг. 4. Вязка кары. Куль лык надраў. Мачаск Бярэз. Кулі лыкаў прадавалі даўней; кулі лазы. Валынцы В.-Дзв. КУЛЬ II м. Toe ж, што i к у л ё к III. Нерат ставяць, там