дзірку, ручку ўсодзяць i хвошчаць. Ухвала Круп. 2. Для драблення засохлых камоў раллі. Былі камы на полі, іх разбівалі дзеравянымі кукамі. Кука—як дзеравяны малаток. Рагулішкі Даўг. Кука была — калодачка дзесяць санціметраў, дзірачка пракручана i ручка ўстаўлена, як дзеравяны малаток. Kyкай камы разбівалі, камоўя на нівах разбівалі кукамі; я сама біла кукай i мама мая, а там гліна была — пяты пазбіваеш. Кураполле Паст. 3. Для прасавання гліны. Даўней кукі дзелаюць i б'юць печ з гліны. Кукі — калоткі такія. Ухвала Круп. 4. Для расшчэплівання дроў. Кука — пабаешка: i дровы шчапалі кукай, i рыбу глушылі. Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. літ. kuka тж'. КУКАБА'КА ж. Скаба, шпень. Кукабака ў ярме заторкаеаецца. Вялікія Нястанавічы Лаг. КУКАБЯ'ШКА ж. Папярочная калодачка, прымацаваная зверху да ручкі рыдлёўкі i іншых прылад. Кукабяшку робяць у лапаце, кап руку ня муліла i капаць ляхчэй. Кураполле Паст. КУ'КАЛКА I ж. памянш. да к у к л а I, 1. Кужалъ у кукалкі скручвалі. Янова Рас. КУ'КАЛКА II ж. бат. Суквецце канюшыны. У краснага клевера кукалкі велькія. Малыя Аўцюкі Калінк. КУ'КАЛЬ гл. КУ'КСКЛЬ КУ'КАН м. Нізка рыбы. Кукан — калі рыбу на дупчык, на вяроўку, на леску наніжуць. Вялікія Нястанавічы Лаг. КУКАФДА ж. Бант. Упляталі стушкі ў валасы, рабілі кукарды. Ракаўскія Швянч. Завязвалі кукардай каснікі каля шыі i паясок у сукенцы завязвалі на кукарду. Кураполле Паст. Завязана стушка, як вухо — во i кукарда. Крэва Смарг. Кукарды рабілі да галавэ. Новікі Гродз. Во прыбрана, кукарда ўплецена ў валасы. Парэчча Гродз.; параўн. польск. kokarda тж'. КУКАРЭ'КІ мн. зневаж. Скручаныя ад падагры пальцы. I з такімі кукарэкамі трэба рабіць. Саланое Віл. КУКАРЭ'ЧКІ гл. КАКАРЭ'ЧКІ КУ'КАЧКА ж. памянш. Рытуальны хлеб. Як даўней хлеп замесіш, перажагнаеш i тады выбярэш гэты крыж, с крыжа пяклі кукачку — маленькую булачку, гэта бытта каровам давалі. Магуны Паст. Кукачкі — маленькія булачкі, пяклі іх на ўбогіх. Ракаўскія Швянч. Кукачкі пяклі i ўбогім давалі. Кураполле Паст.; параўн. літ. kŭke, kukele баханка'. КУКАШЬІ'НА ж. Драўлянае дзяржанне ў бродні. Дзве кукашыны ў бродні—такія длінныя палкі, у двух ловюць броднем. Лісна В.-Дзв.; гл. к ў к а. КУ'КІШ м. груб. Фіга. Яна мне кукіш паказала. Лісна В.-Дзв. V Лабуніў, лабуніў — i дастаў кукіш. Гемзы Шальч. A кукіша хочаш? Пацаўшчына Дзятл. На табе кукіш на поўны рот! Бяз кукіша не падхадзі! Азяраны Раг
Дадатковыя словы
бюць, какарэчкі, кукабяшка, кукалка, кукаль, кукарэкі, кукарэчкі, кукачка, кукашьіна, кукскль
10 👁