лезам. Альхоўка Навагр. 2. толькі мн. Воз. Колы драўляныя, на іх едуць. Грыкені Вільн. У пуні ставілі колы. Старый Смільгіні Воран. Дай ты колаў саломы прывесці! Гемзы Шальч.УБягуць чатыры браты, адзін аднаго даганяюць i ніколі не дагонюць — колы ў возе. Саланое Віл. 3. Светлы круг вакол месяца. Калі кола ад месяца далёка, то будзя ў дватры дні дошч, а ежэлі блТзка, то дошч на заўтра. Гэта іменна примета. Гемзы Шальч. КО'ЛАМАЗЬ ж. Каламазь. Купяць коламазъ — у бляшанку i стаіць. Малахоўцы Бар. КО'ЛАС м. 1. Колас. Выплывав колас жыта, пшаніцы, аўса. Відаўцішкі Вільн. 2. мн. Верхняя частка снапа, Возьміш за каласы І трасеш куль. Саланое Віл. КО'ЛАТ м. рыб. Доўгі шост, якім заганяюць рыбу ў сетку. Колат — палка такая, патоўшчаная на канцы, таўчы [заганяць] рыбу. Саланое Віл. Колат — палка, якой заганяюць рыбу ў таптуху. Вялікія Нястанавічы Лаг. КО'ЛАТЫ дзеепрым. Праколаты. У каждай дзяўчыны колатыя вушы. Ахрэмаўцы Брасл. КО'ЛАЦША ж. Праколатае месца ці разрэз на шыі забітай жывёлы. Колаціну абразаюць, не ядуць. Кураполле Паст. КО'ЛАЧКА н. памянш. Кружок, лустачка. А дно колачка калбасыз'ела — i не дабрыцца. Граўжышкі Ашм. КОЛГОТА7ў. Клопат, турботы. Азарычы Пін. КО'ЛДРА гл. КО'УДРАКОЛЕ7ЙКА гл. КАЛЕ'ИКАIКОЛЕ'НЦЫ гл. КАЛЕ'НЦЫКО'ЛЕСЦЩ м. Спадніца з даматканага палатна. Колесцік — спадніца з белага палатна, яе надзевалі наверх. Кузьмічы Люб. КО'ЛЕШКІ мн. Тое ж, што i к а л ё н ь к і. Трэба було на колешках выстоять. Азарычы Пін. КО'ЛІКІ гл. КО'ЛЬКІКОЛГСЕЧКА прысл. Калісьці. А колісечка нам нэ было гэтак. Смаляніца Пруж. КО'ЛІСЬ, КО'ЛЕСЬ гл. КАЛГСЬКО'ЛІСЬНІ, КО'ЛІШНІ, КОЛІШНЬГ прым. Даўнейшы, стары. Спэвают колісьні пэсьне. Горек Бяроз. Колісьні бабы знают. Малыя Аўцюкі Калінк. Вона старая, колісьнэ показы знае. Горек Бяроз. Вона росказвае колісьнэ байкі. Смаляніца Пруж. То колішня байка. Навасёлкі Свісл. Шчэ колішнэ слова. Горек Бяроз. КСУЛКАI ж. Тое ж, што i к а л а ц ё. Колка увяла мяне. Лука Нараўк. КО'ЛКАII н. Абруч. У буч колка ставіцца, кап пукаты быў. Быстрыца Астр