Калотку клалі наўскасы: адзін канец на зямлі, a пад другі патстаўлялі козлікі. Мсцібава Ваўк. КО'ЗЛЫ толькі мн. 1. Прыстасаванне для пілавання дроў. Ёсць козлы пераносныя i козлы, убітыя ў зямлю. На козлах перарэзаў палена. Рудня Астравітая Чэрв. На козлах дрова пілуюць. ПаляцкІшкі Воран. 2. Апора ў выглядзе перакрыжаваных слупкоў. Палок быў каля печы на козлах. Малахоўцы Бар. КОЗЛЫ' мн. бат. Казялец. Козлы — высокія жоўтыя краскі на лугу. Малыя Аўцкжі Калінк. КО'ЗЬІТ м. Козыт. Баюся я козыту. Малахоўцы Бар. Ен козыту баіцца. Жылі Іўеў. Казытае мене, баюся я козыту. Лука Нараўк. КОЗЭ'ЛЕЦЬ м. бат. Васілёк. В жыті мнуого козыльцю выросло. Курашэва Чыж. КО'ЙРАЧКА ж. Ляўша. Мой дзяцька ўсё с койрачкі рабіў: мастраваў, санькі рабіў, яго i прызывалі койрачка. Малькуны Інг.; параўн. літ. kairys тж'. KO'KAT м. Тоўсты сук у вілаватым дрэве. Раздзяліўся ствол на адзін i другі кокат. Як раздвоіцца дзерава, то дзерава на два какаты раздваілася, з аднаго станя прыбываць i пойдзя другі кокат расці. Бывая ў хвойках вяршок зломіцца, тады пойдзя з ніжняга галля два кдкаты расці, два стволікі. Нашло дзерава ў два какаты, на два какаты. Азяраны Раг. Вот хвоя: два какоты велікія. Малыя Аўцюкі Калінк. КО'КАШКІ, КО'КАШЫ, КО'КІШКІ гл. КАКАРЭ'ЧКІ КО'КЛІ мн. Toe ж, што i к а ф л я. Чычалі Швянч.; параўн. літ.!гоЫіаіня.уі. Kachel тж'. КО'КЛЮШ м. мед. Коклюш. Коклюш дванаццаць нядзель дзяржыць, як зойдзіцца дзіця i ўмірая. Кіралі Шчуч. Коклюш б'е, аж сінее дзіця. Лука Нараўк. Як вайна пачаласа, то хварэлі на коклюш. Крынкі Крын. КО'КНУЦЬ зак. зкспр. Памерді, забіцца. Я c печы звалілася ды пабілася, за маленькім не кокнула. Дзераўное Стаўб. КО'КЦІ гл. КОТЦІ КО'КШНУЦЬ, КО'УШНУЦЬ зак. экспр. Ударыць, выцяць. Кокшнула венікам i муху забіла. Глядзі, па балючаму пальцу ня коўкшні! Едлавічы Брасл.; параўн. літ. kaukšnoti тж'. КО'Л м. 1. Кол, шост. Кол нада зачасаць. Масілавічы Сл. Я табе калом па галаве! Лоск Валож. Я тады кала na ём [ваўку]. Калы ўб'юць i віткамі заўюць. Грыкені Вільн. 2. Кій, палка для падпоры. Калом падпіралі велькі навой. Калы паставіць i падвесіць калыску на полі. Старыя Смільгіні Воран. КО'ЛА н. 1. Кола. Кола ў возе. Кіралі Шчуч. Кола апкоўваецца шынай. Вялікія Баяры Шчуч. Колы былі драўляныя. Грыкені Вільн. Колы былі таксама дзеравяныя, акованы жа
Дадатковыя словы
kokat, какарэчкі, козьіт, козэлець, кокашкі, кокашы, коклі, кокнуць, кокці, кокшнуць, кокішкі, коушнуць, літ.!гоыіаі<ня.уі, ўбюць
7 👁