Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КНЯТАЦЬ незак. Tpe ж, што i к н я в а ць 1. Нейкі кот княгаіць. Чаго ты княгаіш? — малако стаіць, хлеба хочаш? Мярэцкія Глыб. КНЯ'УКАЦЬ незак. Toe ж, што i к н я в а ць 1. Кошка княўкаіць. Малькуны Ігн. Кот княўкаіць. Чычалі Швянч. Котка княўкаіць. Быстрыца Астр.; параўн. літ. kniaŭkti тж'. КОБ гл. КАБ КО'БАЧКА, КО'ПАЧКА ж. 1. анат. Пад лыжачкай. Koбачка пад грудзьмі, падвярнула пад кобачку. Ністанішкі Смарг. Пад грудзямі ў кобачкі баліць. Ракаўскія Швянч. Пад грудзьмі кобачка. Магуны Паст. У копачцы баліць мне пад грудзям. Лайпушкі Ігн. 2. Ямачка. Як скорчыш пальцы, дык кобачкі на руках, як сытыя рукі, а ў мяне адны косці. Кураполле Паст.; гл. к е б к а. КО'БЛЬІКЬ, КО'ВБЫК м. заал. Тое ж, што i к е л б. Худімо колбыкув наловымоі Радастаў Драг. Бало мы кошыком в каналы ковбыкув ловылы. Сіманавічы Драг. КО'ВАРАТ, КО'ВОРОТ м., КО'ВАРАЦЬ ж. 1. Асвер. Нат студняй быў коварат. Сапоцкіна Гродз. Коварат i баба. Kipaлі Шчуч. Коварат — доўга жэртка i баба. Мсцібава Ваўк. Ковараць з бабою i ключка ў колодзежы. Баба — у што козараць устаўлена. Пацаўшчына Дзятл. Коворот у калодзезі, шчо ключ прычэплены. Смаляніца Пруж. Кплодзеж с ковараццю. Галубы Мает. 2. Брама, вароты. Закрыты коварат, як едзе, то атчыняе. Не зачыняў коваратаў. Баброўнікі Гарад. КОТЦІ, КО'КЦІ мн. 1. Toe ж, што i к і п ці 1. Когці ў ката, сабакі. Рагулішкі Даўг. Когці ў каршуніхі. Азяраны Раг. У ката кокці такія, што абадраць можыць. Пасіене Лудз. Кокцямі хапая i дзярэ курыцу каршун. Гемзы Шальч. 2. Пазногці. У яе такія кокці вырашшы на пальцах. Валынцы В.-Дзв.; параўн. руск. когти тж'. КО'ЖА ж. Скура. 3 яго кожа ласкутамі злазіла. Ёдлавічы Брасл.; параўн. руск. кожа тж'. КО'ЖАВЫ прым. Скураны. Кожавыя хадачкі c кожы. Швэды Вільн. КО'ЖДЫ, КО'ЖНЫ гл. КА'ЖДЫ КО'ЗАК м. Казачок. Козак — танец. Скачэ только козака. Навадворцы Васільк. КО'ЗКА ж. заал. Страказа. Козка з крыламі, на балоце лётае. Любішчыцы Івад. КСУЗЛІК м. заал. Конік. Козлік, у яго доўгія ношкі, я давала яму бародаўкі скусываць. Крэва Смарг. Козлікі — скакуны, па траве прыгаюць. Шкаўна Лудз. КО'ЗЛІКІ толькі мн. памянш. 1. Падстаўныя ножкі ў выглядзе козлаў пад лаву, памост. Козлікі паставіць, дошак накладзе. Баброўнікі Гарад. 2. Падстаўка пад калодачны вулей
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кажды, княукаць, кобльікь, кожды, кожны, копачка
3 👁
 ◀  / 729  ▶