КЛУШЧ м. Тлушч. Сала, ператопленае на клушч. Ідзі прынясі клушчу! Узяла клушчу на нош. Ністанішкі Смарг. Я маю клушчу. Клушч стаіць зверху стравы — свіням зліваю. Гемзы Шальч. С клушчам страва. Мяса клушчам заліваем. Новікі Гродз. Плеўка з малака паранага — сами верх, сами клушч. Галубы Маст.; параўн. польск. tłuszcz тж'. КЛЫ гл. КЕЛ КЛЫБА'ТЫ, КЛЫНБА'ТЫ прым. Кульгавы. Ііашоў клыбаты чалавек, што-та яму нага баліць. Кіралі Шчуч. Пашоў клыбаты, то мой сусед. Пацаўшчына Дзятл. Ідзе клыбаты. Старое Сяло Зэльв., Яцаўляны Сідр. У нас клыбатая курыца, нагу паламалі. Саланое Віл. Клыбатая карова. Сапоцкіна Гродз. 3 нейкай клынбатай удавой сышоўся. Парэчча Гродз.; параўн. літ. kllbis тж'. КЛЫ'БАЦЬ, КЛЬГМБАЦЬ, КЛЫГА'ЦЬ, КЛЫ'ПАЦЬ незак. Кульгаць. ён клыбая, яму нага ўсыхая. Кіралі Шчуч. Клыбая клыбаты. Старыя Смільгіні Воран. Клыбая курыца, зламала нагу. Саланое Віл. Яна клымбая na хаце. Парэчча Гродз. Ён клыгая — ні мая нагі. Рудня Астравітая Чэрв. Нага балела, ён клыгоў. Вецярэвічы Пух. Кабыла клыгая. Рудня Чэрв. Кульгавы клыпая. Міратычы Карэл. Карова да цялення клыпала на пярэднюю нагу. Жылі Іўеў.; параўн. літ. klibŭoti, klibeti, klipŭoti тж'. КЛЫБА'Ч м. зневаж. Той, хто кульгавы, крываногі. Як храмы, то дражняць: «Вун клыбач ідзе». Паляцкішкі Воран.; гл. к л ы б а ц ь. КЛЫБЗУ'Н м. Toe ж, што i к лыба ч. Ядаўляны Сідр. КЛЫГУ'Н м. Toe ж, што i к л ыб а ч. Гэты клыгун napaсят ганяіць. Вецярэвічы Пух. КЛЫК M.f КЛЫКІ' мн. 1. Toe ж, што i кел, кл o. Клыкі ў свіні. Пасіене Лудз., Беразіно Докш. У сабакі два клыкі. Ахрэмаўцы Брасл. Клыкі ў дзікіх кабаноў. Ёдлавічы Браел. Клыкі на баку тарчаць, na бакох, ежэлі клыком шарпане, то разарве. Гемзы Шальч. 2. Корань зуба. Зуп на тры клыкі. Ba.лынцы В.-Дзв. КЛЫКАТЦІ, КЛЫКА'ТЫ незак. Глытаць. Клыкаеш, як што eci. Смаляніца Пруж. Як йісы, то жуеш, посля клыкаіш. Сіманавічы Драг. КЛЫМЗА' м. i ж. зневаж. Toe ж, што і к л ы б а ч. кульгавый — клымза; вышла замуш за клымзу. Ёдлавічы Брасл.; параўн. літ. klipsa тж'. КЛЫНБА'ТЬІ гл. КЛЫБА'ТЫ КЛЬГНБЭЛЬ м. Завостраны калочак для вязания снапоў, кулёў. Клынбэль — то колочок вязаці куле. Смаляніца Пруж. КЛЬГНДА ж: 1. кулін. Мачанка, прыгатаваная з льнянога семя ці з маку. Сем9я паруць, у ступе стаўкуць, прасеюць, гу
Дадатковыя словы
ba-.лынцы, клыбаць, клыбзун, клыгаць, клыкаты, клынбаты, клынбатьі, клыпаць
9 👁