ставаценько развядуць, кап бралася за картоплю, i называлі клында. Каб сем'я, дьік клынды зварыла бы. У клынду цыбулькі, перчыку ўкінуць, тады смачна клында. Вады закіпяці, туды ўсыпаць тоўчанага сем'я c прыправамі. Мак мялі i клынду рабілі. Дзяніскавічы Ганц. 2. ж. i м. neffan. зневаж, Toe ж, што i клыбач, клыгун. Клында таго празываюць, хто пахотку такую мае, ідзе пакульгаваючы. Дакудава Лід. Клында ідзе i клыгае, вунь клында пацяглася, чуць пашла. Вецярэвічы Пух. Клында, клышаногі i на бабаў заглядаецца. Малахоўды Бар. 3. толькі мн. перан. зневаж. Ногі. Ходзя, клынды раставіўшы. Крэва Смарг. Вот ідзе, як клында рас* кірачыўшыся, сваіх клындаў не падымяі Бакшты Іўеў. Чуць Цягаю клынды, чуць прыцёх клынды. Рудня Астравітая Чэрв. КЛЫ'НДАЦЬ незак. экспр. Хадзіць без мэты, бадзяцца, швэндацда. Чаго ты клындаеш тут? Рыбчына Віл. КЛЫНДА'Ч ж. Toe ж, што i к л ыб а ч, Клындач ты! — у нас так дражнят. Ялова Пруж. КЛЫПА'ТЫ прым. Toe ж, што і к л ы б а т ы. Вунь клыпаты пашоў. Вецярэвічы Пух. Гэты гаспадар, што нас проці, яму нага на вайне адмерзла, то мы яго называем клыпаты. Баброўнікі Гарад.; параўн. літ. klipyta тж'. КЛЫ'ПАЦЬ гл. КЛЫ'БАЦЬ КЛЫЧО'К м. памянш. да клык. Клычкі ў парасят войстрыя; як іголкі. Лайпушкі Ігн. КЛЫ'ЧЫЦЦА незак. Прарастаць. Даўно пасадзіла часнок, i толькі цяпер пачыная клычыцца — яшчэ зямля мёрзлая. Масюкоўшчына Мін. КЛЬІ'ЧЫЦЬ незак. Шморгаць, рваць, шарпаць. Паклала мех, дык свіні пацяглі i клычаць. Азяраны Раг. КЛЬІШАВА'ТЬІ, КЛІШАВА'ТЫ прым. Крываногі, касалапы. Клышаваты конь. Малькуны Ігн. Клышаватая карова. Старыя Смільгіні Воран. На клышаватага скажаш: «Чаго ты клындаіш?» Рыбчына Віл. Клішаваты конь. Малькуны Ігн.; параўн. літ. klišas тж'. КЛЫШАВЕ'НЬ м. лаянк. Хто касалапы. Клышавень ты! Клышавы як ідзець — ногі ёлачкай. Ах ты клышавень, адна нага ў Мінск, а другая — у Дзвінск! Кураполле Паст.; параўн. літ. ktlšas тж'. КЛЫШАВІ'К м. Toe ж, што і к л ы ш а в ё н ь. У клышавіка ногі куды каторая. Яісна В.-Дзв. КЛЫША'ВЫ, КЛІША'ВЬІ прым. Касалапы, крываногі. Ен клышавы. Парэчча Гродз. Клышавы пашоў, ногі крывыя. Валынцы В.-Дзв. Клышавы—хто ходзя i ногі раскідавая: дзеўка ці мужчына. Рыбчына Віл. Клышавы — ногі ў бакі. Кіралі Шчуч. Клышавыя ногі. Лісна В.-Дзв. Клышавы ідзе, як клыбаты. Каўняны Гродз. Клышавы чоловек, ногі в роскидку. Азарычы Пін.; параўн. літ. ktišas 'тж
Дадатковыя словы
клыбаць, клыгўн, клындаць, клыпаць, клычок, кльічыць, кльішаватьі, клішавьі, роскйдку, семя
4 👁