КАШАЛА' ж. Кош. О Плясці кашалу — гаварыць нёдарэ*нае. Дось плясці кашалу! Гемзы Шальч. КАША'ЛАК м. Кошык. Кашалак пляцецца з лазовых eiтак i с карэнчыкау. Солы Смарг. КАШАЛА'ПЫ прым. Касалапы. Смяецца сват кашалапы. Саланое Віл. КАША'ЛАЧКА ж. памянш. да к а ш а л а к. Суравешкі нада ў кашалачку добра злажыць. Солы Смарг. КАШАЛЕК м. Кашалёк. Я кашалёк згубіў. Ядаўляны Сідр. КАШАЛГСКО н. павел. Вялікі кош. Прынёс травы кашаліско. Мсцібава Ваўк. Нагрузілі цэлэ кашаліско, чуць понесла. Вялікі Краснік Пруж. КАШАЛЬГ толькі мн. Высокія драбіны ў возе, воз з такімі драбінамі. На вос ставілі вялікія драбіны, іх кашаламі называлі. Кашаламі сена, салому вазілі. Альхоўцы Лях. 0 Kaшалы гарадзіць — гаварыць недарэчнае. Кінь ты кашалы гарадзіць! Старыя Трокі Трак. КА'ШАЛЬ м. Кашаль. Мучыць кашаль. Баброўнікі Гарад. Зноў возьме кашаль. Малыя Аўцюкі Калінк. Ат кашлю лякарства п'ю. Рагулішкі Даўг. КАША'НКА I гл. КО'ШАНКА КАША'НКА II ж., кулін. Крывяная кілбаса. Кашанка poбіцца c крыві i круп грэчаных чы ечменных дабаўляюць. Лука Нараўк. КАШАНЯ' гл. КІШЭ'НЯ КАШАПЛЁТЫ мн. Хто пляде кашы. Кашаплёты ставяць дубовыя дубінкі, завіваюць рагавікі i плятуць ялаўцом, paniтаю. Альхоўцы Лях. КАШАФА ж. Пастаўнік. Кашара— эта выгарадзь для ската. Мішневічы Шум. КАШАФКА ж. Будка пры чыгунцы. У гэтай кашарцы я служила. Старыя Трокі Трак. КАШАРЬГЦЬ незак. Мыць, чысціць. Трапку нада азяць, буду каструлю кашарыць. Мярэцкія Глыб. КАШКАНУ'ЦЬ зак. Ударыць. Oŭ, кашкану табе! Міратычы Карэл. КАШЛАТА'ЦЬ незак. 1. Пускаць парасткі, кусціцца. Бальшэнная роза, ужо стала кашлатаць. Азяраны Раг. 2. перан. Шарпаць, біць. Пітухі сталі кашлатаць адзін другога. Азяраны Раг. КАШЛА'ТЫ прым. Марны, паніклы. Кашлаты сат, ні развіваецца; кашлатыя яблыны. Рудня Астравітая Чэрв. КАШЛКУН м. Хто кашляе. Кашлюн — на лёхкія хворы. Граўжышкі Ашм. КАШЛЯФЬІ прым. Касцісты. Цырта — кашлявая рыба, касцей многа. Быстрыца Астр
Дадатковыя словы
кашалачка, кашкануць, кошанка, кішэня
9 👁