мыць карэлыя патштанікі. Рыбчына Віл. Карэлую простынь наслала. Солы Смарг. 3. Неахайны. Карэлая хазяйка была. Магуны Паст. Карэлая жанчына. Стральцы Гродз. Ты, як тая Лаўрыніха, што паехала вінчацца ў карэлай кашулі. Kyраполле Паст.У Ах ты жаба карэлая! Саланое Віл. 4. Гразкі. Дарога карэлая, далёка ня пойдзяш. Крэва Смарг. 5. Мутны. Карэлай вады наліла. Лоск Валож. 6. Дробны, няякасны. Мы былі набраўшы кубачак ягат карэлых. Паляцкішкі Воран. КАРЭ'ННЯ, КАРЭ'НЯ зб. н. 1. Карэнне расліны. Яна [трава] мая балыиыя карэня, у зямлю ўпіўшыся. Граўжышкі Ашм. 2. Настой з карэння. Даўней крапчэйшыя людзі былі — карэння пілі; ён гэтыя карэння капаў. Саланое Віл. Навару карэння i п'ю. Альхоўка Навагр. 3. Пачаскі з валакна ніжняй часткі трасты. Лён чэшуць рэткай жалезнай шчоткай, з аднаго канца — карэня, гэта лучша, з іх ткалі зрэбнае: радзюшкі, на штаны шаракі, з другога — галаўкі. Стральцы Гродз. КАРЭ'НЬ м. 1. Корань расліны. Бароны цягнуць кукурузу i карэнь выцягаваюць. Ёдлавічы Брасл. 2. Стрыжань птушынага пяра. Карэнь — цвёрдая частка пяра птушкі. Чычалі Швянч. 3. перан. Род, радаслоўная. Бацька памёр, дачка выехала ў ЛатвІю, так вот i карэнь вон. Ахрэмаўцы Брасл. КАРЭ'НЬЧЬІК м. памянш. да к а р э нь 1. Цяпер i таго не ямо, i тое не смашна, а ў вайну рады былі карэньчыка з'есці. Вецярэвічы Пух. КАРЭ'ПКАЦЦА незак. Караскацца. Дзіцятка ўжо карэпкаяцца, бярэцца за білы. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. літ. karapškintis тж'. КАРЭ'ТА ж. астр. Вялікая Мядзведзіца. Даўней казалі: «Ужо карэта павярнулася» — i зналі сколька врэмя. У гэтай карэце Эліяш ездзіў. Гемзы Шальч. КАРЭ'Ц I м. 1. Конаўка. Карэц — кружка такая, даўней з дзерава рабілі. Дзяніскавічы Ганц. Карэц медны, колісь медныя корцы былі. Малыя Аўцюкі Калінк. Карэц — жалезная кружка. Пасека Ст.-Дар. Прынясі карэц квасу! Азяраны Раг. 2. Калодачка з адтулінай у верхнім камені жорнаў. Карэц з дрэва зроблены: выдлубана дзірачка, а ў гэну дзірачку ткнеш млён. Саланое Віл. Карэц — калодка з дзіркай пры верхнім жарнаку, у якую ўстаўляецца ніжні канец млёна. Тухавічы Лях. КАРЭ'Ц II м. с.-г. Металічная планка на драўлянай аснове ніжняй часткі сахі. Карэц — пласцінка ўпоперак на лемяшніцы кале лемяхоў. Ад карца прытаркі ідуць к аглоблям. Істра Лудз. КАРЯ'УКІ мн. груб. Брудная бялізна. Каряўкі яе мыць не буду! Мішневічы Шум. КАРЯШО'К м. Лекавы корань. Па полю ходят и собирают каряшок на лякарства. Крэвені Даўг
Дадатковыя словы
зесці, карэньчьік, карэпкацца, каряукі
3 👁