КАРШЭ'НЬ м. 1. Карак. Прыляцеў, набіў майго ўнука ў каршэнь, надаў ні за што. Кураполле Паст. О Даць у каршэнь. Ракаўскія Швянч. Даў кулаком у каршэнь. Чычалі Швянч. Як дам у каршэнь! Кураполле Паст. Вазьму за каршэнь i выкіну вон цябе! Гемзы Шальч. 2. зневаж. Корч (пра старога чалавека). Стары каршэнь на печкі ляжыць. Гемзы Шальч. ён такі стары каршэнь. Малькуны Ігн.; параўн. літ. karšinčius 'стары чалавек, які патрабуе догляду'. 3. Кулак. За хвост каня, тады каршнём над пуза! Ухвала Круп. КАРШЭ'ЦЬ незак. Драхлець, дажываць век. Стары чалавек не жывець, а каршэіць, нічога яму ні інцярэсна. Валынцы В.-Дзв. Стары каршэіт. Баложы Даўг.; параўн. літ. kŭršti тж'. КА'РЫ толькі мн. 1. Воз. Судэрва Вільн. Цалы воз кары называлісь, а воз — па-польску. Грыкені Вільн. Сеў на кары i паехаў дамоў. Ухвала Круп. 2. Воз для двухконнай вупражы. Кары — параконны вое. Дакудава Лід. Кары былі ў пана, двухконыя. Малахоўцы Бар. 3. Скрыня, што ставілася на калёсы для перавозкі чаго-н. Кары — збітыя палкі, як калёсы длужылі, клаліся на калёсы., як бульбу вазілі. Быстрыца Астр. 4. Спецыяльны воз для перавозкі бярвення. Кары, яны раздвіжныя; калёсы, якія раздзвігаюцца, у іх доўгі дышаль. Крэва Смарг. Кары — каб длінныя броўны вазіць. Беразіно Докш. 5. Воз без драбін. Калі зняць драбіны — гэто кары. Быстрыца Астр. Кары —воз без драбін. Граўжышкі Ашм. 6. Сані, прыстасаваныя для перавозкі доўгага бярвення. Яшчэ сані называлi кары — вазіць дзерава. Дзяніскавічы Ганц. Пярэднія называліся кары, а заднія — сучка, а умесці навускрыж звязваюцца ланцугамі. Калясное Міхал. Сані кароткія; после дзелалі дліной да двух мэтраў i называлi кары i да ix прывязвалі ланцугом сучку i длінныя дзерава вазілі. Лука Нараўк. 7. Маленькія саначкі. Кары — маленькія санкі; бярвенні вазілі на іх. Глівін Барыс. КАРЬГНА' ж. 1. Кара. Аддзяруць карыну ліповую i дзелалі сеялку. Лісна В.-Дзв. C карыны з ліповай рабілі раёўку. Саланое Віл. Адаропка с карыны ліповай здзелана, наматавалі ніткі на адаропку. Саланое Віл. 2. Каробачка з кары. Kaрына — пасудзіна з кары. Вострава Мает. Мядзвець лез за мёдам, закалоў лапу, паказаў чалавеку лапу ў крыві, чалавек вынуў занозу, мядзвець — мур-мур-мур i прыносіць яму карыну мёду, скрылёў поўна наклаўшы. Валынцы В.-Дзв. КАРЫСТА'ЦЬ незак. Карыстацца. Цяпер ён карыстая з майго ўсяго. Граўжышкі Ашм. КАРЬГСЦЬ, КАРЫ'СЬ ж. Карысць. Такая мне карысць, ці польза, з яго. Мярэцкія Глыб. А якая з цябе карысць! Рыбчына Віл. Шта за карысць з гэтых дзяцей — адзін хлопат. Бакшты Іўеў. Німа карысці з гэтага. Жылі Іўеў. 3 яго
Дадатковыя словы
каршэць, карынў, карыстаць, карысь
1 👁