Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

КАРБУ'ЛЩА ж. Тое ж, што i к а р б ў л а ў к а. Карбуліца ўссела на шыі. Саланое Віл.У Каб на цябе карбуліца ўссела! Саланое Віл. КАРБУ'НІЦ м. Фурункулёз. Карбуніц— балесь такая. Лісна В.-Дзв. КАРБУ'НКА ж. Toe ж, што i к a p б ў н i u.V Кип цябе карбунка рушыла! Саланое Віл. Каб на цябе карбуніц напаў. Груздава Паст. КАРГА' ж. лаянк. Карга. Старая карга ты! Саланое Віл. КАРДЭ'ЛЬ м. Ліна з галін дрэў. Рабілі кардэлъ таўсты з лазы, дупцоў у некалькі столак, а длінны, завесяць на балъку i калышацца. Кардэлъ — гуж з лазовых кустоў, ім звязвалі плыт. Рыбчына Віл.; параўн. польск. kardel 'шнур, вяроўка з лыка' (СВ, II, 266) ням. Kordel 'вяроўка, шнурок, icтужка'. КАР'ЕФ м. Месца, дзе капаюць пясок, гліну. Там кар'ер выбіралі. Валынцы В.-Дзв. КАРЖАКАВА'ТЫ прым. Тое ж, што i к а р а м з а ты L Вярба каржакаеата, яна расце нагнёна. Міратычы Карэл. КАРЖА'Н гл. КАЖА'Н КАРЖАНЯЖ м. Тое ж, што i к а р а н ж а. Каржаняк — райставое дзерава, яно не расце ўверх. Саланое Віл. КАРЗГНА ж. Кашолка. Спляцець карзіну: аснаваніе з лучыны i лучынай гоніць, ручка з прутоў. Пасіене Лудз. Карзіны з лучыны плялі i збіралі ягады. Ахрэмаўцы Брасл. Карзіны з кары рабілі. Старыя Смільгіні Воран. Карзіна высокая была, у ёй насілі за плячамі. Індра Красл. Усялякіх карзін есцъ — сплеценых з дупцоў ці кары. Баброўнікі Гарад.; параўн. руск. корзина тж'. КАРЗГНКА ж. 1. Тое ж, што i к а р з \ н а. Карзінку плелі с лучыны, а кош—з лыка. Рагулішкі Даўг. Карзінкі былі плеценыя з лыка, з імі егдзілі на базар. Кіралі Шчуч. 3 лучынак плялі карзінкі. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Вялікі кош з квадратным дном. 3 лучыны карзінкі плялі, туды сена паложаць авечкі абступяць i ядуць. Груздава Паст. КАРКАВГНА ж. 1. Ашыек. Каркавіну — пяты кумпяк завуць. Крэва Смарг. Каркавіну ў кішку запраўлялі. Кураполле Паст. Каркавіна — зверху алавы, на шыі тоўста саланіна. Вялікія Нястанавічы Лаг. Каркавіна — мясэ ўкусная. Малахоўцы Бар. Каркавіна цвёрдая, звары, то аш трашчыць. Kiралі Шчуч. Каркавіна любовая на карку. Солы Смарг. 2. Kaрак. Яму выцялі ў каркавіну, i пуля вышла ў бок. Альхоўцы Лях.; параўн. літ. karka калена' (пра жывёлу), плячо'. КАРКАЖА' м. i ж. Toe ж, што i к а р а н т ы ш. Ах ты каркажа! — хто малы, не вырас, той i каркажа. Кіралі Шчуч. КАРКАЛГНА ж. Тое ж, што i к а р а н ж а. Лісна В.-Дзв.; параўн. літ. karklas лаза'. 27. Зак