Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КАЛЫВА'ТЫ прым. Каляны. Даўней калыватая палатно было, усё цела паабразаюць гэтымі рупцамі, гэтымі штанамі калыватымі ногі сатрэ. Вялікія Нястанавічы Лаг. КАЛЫВА'ЦЦА, КАЛЫТА'ЦЦА незак. 1. Хістацца. Калываецца зуп. Галубы Мает. Вазъму зуп пальцам — ён i калываецца. Кіралі Шчуч. Зуп калытаецца. Дакудава Лід. Зубы калываюцца. Малахоўцы Бар. 2. Вагацца. Прьібівалі крылы да карыта, каб на вадзе не калыталася. Граўжышкі Ашм. КАЛЫПА'ЦЦА гл. КАЛУПА'ЦЦА КАЛЫ'ПКА ж. Калыска. Калыпка магла быць плецена i зроблена з дрэеа. Верхлессе Крын.; параўн. польск. kolebka тж'. КАЛЫ'САЧКА ж. памянш. да к а л ы с к а 1. Даўней калысачку зробя, трэба дзіця цягнуць на поле. Канюкай Вільн. КАЛЫ'СКА ж. 1. Toe ж, што i к а л ып к а. Вісюшчая калыска была. Індра Красл. Даўней дзяраўляная калыска вісела. Ракаўскія Швянч. Была калыска з дошкаў, да бэлькі вагу ўпраўлялі, еяроўкай да калыскі i да вагі прычаплялі — i калышы. Як добрая вага, то хіліцца, удол i ўверх падымая. Ці ні маеш ты якой вяровачкі да калыскі прычапіць? Гемзы ПІальч. Калыска была анучная i плялі з жылгуцей. Старыя Смільгіні Воран. Калыска плеценая вісела ў хаця, a ў полі — парцяная. Дакудава Лід. На поля бралі лубяную калыску. Вялікія Нястанавічы Лаг. Калыска на вяроўцы, потым сталі рабіць калыску i на палу качалі. Малахоўцы Бар.; параўн. польск. kołyska тж'. 2. Арэлі, гушкалка. Бывала, пойдзём на калыску калыхацца, хусткамі ногі звяжым, бо бес штаноў хадзілі. Крэва Смарг. Па-руску — качэлі, a па-нашаму — калыска. Беняконі Воран. На калысцы калыхаліся хлопцы i дзяўчаты. Чычалі Швянч. V Посрэд хатэ мідвідь брыкае — калыска. Дзмітравічы Кам. КАЛЬГСНЬІЧКА ж. Toe ж, што i к а лы сачка. Бывала, калыснычку на шнюркі — i жанеш [жнеш] на полі. Быстрыца Астр. КАЛЫТА'ЦЦА гл. КАЛЫВА'ЦЦА КАЛЫХ-КАЛЫ'Х выкл. Перадача руху пры калыханні, хістанні. I цяпер калыша галінка вірабейчыка: калых-калых. Валодзькі Маладз. КАЛЫХА'ЦЦА незак. 1. Гушкацца. Добра калыхацца на калысцы. Рыбчына Віл. Калыхаліся на калысцы, адзін аднаго патпіхнуў, а гэты зваліўся. Малькуны Ігн. Зрабілі калыску i калыхаліся. Едлавічы Брасл. 2. Зыбацца, вагацца. Ня йдзі, тут струга, зямля калышыцца. Мачаск Бярэз. КАЛЫХА'ЦЬ незак. Гушкаць. Мы калышым дзіця, як плача. Стральцы Гродз. V Багатаму чорт дзеці калыша — шанцуе, усё ідзе на карысць. Кузьмічы Люб
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

калупацца, калывацца, калыпацца, калысачка, калытацца, калыхаць
2 👁
 ◀  / 729  ▶