Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КАЛЫ'ХВАЦЬ незак. Калыхаць, пакалыхваць. Калыхвалі калыску за вочапку. Малахоўды Бар. КАЛЬБЕТІЬ гл. КАЛУБЕ'ЛЬ КА'ЛЬВА, КАТІЬВО гл. КА'ЛІВА КА'ЛЬВОЧКО н. памянш. да к а л і в а 4. Дай кальвочко соды! Ялова Пруж. КАЛЬЧА'СТЫ прым. Калючы. Провалакі кальчасты. Швэды Вільн. КАЛЬЧЭ'Й прым. выш. Болын калючы. Кальчэй за асота тэй дзядоўнік. Мішневічы Шум. КА'ЛЬЯ ж. бат. Грыб-парасонік стракаты. Калья высокая расце, яна смашная. Баброўнікі Гарад. КАЛЭ'БУХ м. зневаж. Таўстун. Кажуць калэбух на таго, '■"го тоўсты. Рудня Астравітая Чэрв. КАЛЭ'БУШЫХА ж. зневаж. Таўстуха. Рудня Астравітая Чэрв. КАЛКУВІНА гл. КАЛЮТАВІНА КАЛЮТА ж. 1. Каляіна. Калюга выбіваецца колам. Крэва Смарг. Разаб'еш коламі — калюга. Палік Барыс. У калюгу воз убіўся — i ні з места. Беразіно Докш. Вада ў калюгах стаіць. Лоск Валож. У калюгах вады поўна. Беразіно Докш. 2. Лужына. Дошч велькі падаў, аж калюгі стаяць. Навасёлкі Свісл. Дошч прайшоў, пасталі велькія калюгі. Міратычы Карэл. 3. Гразкае месца, сенажаць каля рэчкі. Калюга — ceнакос такі} граскае места, паўз рэчку — скрось калюга. Ісерна Слуц. КАЛЮТАВІНА, КАЛУТАВІНА, КАЛЮ'ВІНА ж. Toe ж, што i к а л ю г а 1. Калюгавіна — дзе колы ідуць, дзе колы праехалі — калюгавіны. Жодзішкі Смарг. Калюгавіны — дзе колы цёнгля ў адным месці ідуць. Вялікія Нястанавічы Лаг. Вада стаіць у калюгавінах. Рыбчына Віл. Там дрэнна ехаць— калюгавіны натта глыбокія, аш калотка да зямлі датыкаецца. Гемзы Шальч. Дарога граская, у калювінах eada. Быстрыца Астр. У калугавінах eada стаіць. Граўжышкі Ашм. КАЛЮТАВІНЬКА ж. памянш. да к а л ю г а в і н а. Kaлюгавінькі ёсць, вада бяжыць. Солы Смарг. КАЛКУЖЬІНА ж. Toe ж, што i к а л ў ж а. Во калюжына, вады многа. Крэва Смарг. Калюжына — лужа пасля дажджу. Малахоўцы Бар. КАЛЮ'ЖЬІНЫ прым. Які мае адносіны да к ал юж ын а. Калюжыная вада — яна мутная. Крэва Смарг. КАЛКУЖБІТІ незак. экспр. Мыць абы-як бялізну ў бруднай балотнай вадзе. Мый добрэ біліё, а то оно калюжыш! Курашэва Чыж. КАЛЮКЕ', КАЛЮКУ мн. Ігліца хвойных дрэў. Калюке яловыя, хваёвыя прывозілі. Міратычы Карэл. Калюкі — калючкі з елкі i хвоі. Семежава Кап
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

калубель, кальва, калэбушыха, калюжьіны, каліва, разабеш
2 👁
 ◀  / 729  ▶