Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

рукавы, патклатку на плечи i цвіклю пат паху. Вострава Мает. КАЛО'ЦЦА незак. Бадацца. Каровы пачалі калоцца, скаціна колецца. Рыбчына Віл., Дакудава Лід., Альхоўка Навагр. КАЛОТЦЬ I незак. 1. Бададь. Карова рагамі пора i коля. Быстрыца Астр. 2. Забіваць. Коляць кабана. Старыя Трокі Трак. Парсюка коліць на поўнаці i на віташку. Рагулішкі Даўг. Адзін не заколіш свіне. Парэчча Гродз. Ён свіня добра коля. Лоск Валож. Свіня колям. Альхоўка Навагр. 3. безас. Адчуваць востры боль. Аш у вухо коліць. Валынцы В.-Дзв. КАЛО'ЦЬ II незак. Шчапаць. Трэ калоць дрова. Некалі хаты крылі доскамі, доскі калолі. Дзяніскавічы Ганц. Калоць дровы, лучыну секці. Малыя Аўцюкі Калінк. КАЛСУЧАК м. памянш. да к о л 1. Зрабі мне калочак цяля навязаць! Міратычы Карэл. Ми былі згарэуши: калочка не било на двару, вышла — як стая. Альхоўцы Лях. КАЛ О'ША, КАЛСУИША, КАЛ АША' ж. Тое ж, што i к ал а ш а в і н а. Адна калоша ў портках падралася, а другая цэла. Кіралі Шчуч. Калошу забрудзіў. Баброўнікі Гарад. Калойша падралася ў штанах. Укруцілася калойша ў ланцух — i я ўпала на цэмант. Старыя Смільгіні Воран. Парвалася калаша гацей. Темзы Шальч. Адна калаша штаноў. Ахрэмаўцы Брасл., Рудня Астравітая Чэрв. Гроши складаў у калашу. Граўжышкі Ашм. Нашто ты калоши пазакасваў? Верхлессе Крын. КАЛО'ШКА ж. памянш. да к а л о ш а. Калошка ў штанах парвалася. Індра Красл. КАЛО'ШКАЦЦА незак. экспр. Корпацца, марудзіць. Што ты там калошкаешея? Пацаўшчына Дзятл. КАЛО'ШКІ I мн. памянш. да к а л 6 ш ы I. Калошкі наложэ! Дзмітравічы Кам. КАЛО'ШКІ II мн. бат. Шампіньёны. Калошкі жаўтаватыя, як сапраўдныя калошкі, то ўкусныя. Пацаўшчына Дзятл. КАЛО'ІПНІ мн. Калошы (у штанах). Калошні ў штанах падраліся. Азяраны Раг. КАЛО'ШНІК м. Паветка. Калошнік — як андрынка npuкінута на дрова. Нізок Уздз. КАЛО'ПІЫ I, КАЛО'ЖЫ мн. Галёшы. Купіла новыя калоши. Альхоўка Навагр. Ступіўся ў каложы, у каложах i naбех. Ракаўскія Швянч. КАЛО'ШЫ II мн. Toe ж, што i к а л о шн і. Цяпер шырокія калоши ў штанах. Темзы Шальч. КАЛТУ'Н, КАУТУ'Н, КАЛДУ'Н м. 1. мед. Каўтун. Калтун скруціць валасы ў камяк. Калтун насілі, які адвісяя, тады адразалі. Темзы Шальч. Некалі казалі: што як калтун сав'ецца — астрігаць нельзя. Рагулішкі Даўг. Калтун гады