Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
дзельку калоцюць на верацяно. Гайна Лаг. Нада калаціць кудзелю. Мішневічы Шум. КАЛАЦЦё, КАЛАЦЁ н. Рэзкі боль, калаццё. Калаццё было ў сэрца. Кураполле, Груздава Паст. Каляцё стала ў баку, не магу павярнуцца, з левага боку — то запаленя. К aлацё ў баку стаіць, не магу хадзіць. Вот мне калацё пора ў бок, калацё коля ў хлябу. Васілька ад калаця добра. Кіралі Шчуч. КАЛАЦЬБА' ж. Дрыжанне. Так смяялася, што пуп узарваўся ад калацьбы. Кураполле Паст. КАЛА'Ч I м. кулін. 1. Пірог, батон. Цаўней казалі калач, а цяпер — батон. Чычалі Швянч. Мы калач самі пяклі. Беняконі Воран. Як па дастачы — пяклі калачы. Ухвала Круп. Калач купіла. Азяраны Раг. 2. экспр. Недапечаны, няўдалы хлеб. Часам не ўдасца хлеп, ссядзецца на скарынку, бо не падыдзе, квасу мала ці чаго, i тады кажуць: «Ну, напякла калача!» Баброўнікі Гарад. Калач — няўдалы печать хлеб. Грыкені Вільн. V Барона летам, сідзя на бабцы жыта, крычыць — гной, гной, а зімой, сідзя на кучы,— калач, калач! Валынцы В.-Дзв. КАЛА'Ч II м. Заверцень з вяроўкі ці з віткі ў форме абаранка. 3 заваратні калача заварачвае i закладая аглоблю, патом перакладая, i ўжэ яна не сарвецца. Дзяніскавічы Ганц. Скруцяць з бярозы калач i за бэлъку, а за калач — крук, а за крук чаплялі вяровачкі ад кальбелі. Вецярэвіч,ы, Пух. КАЛА'Ч III м. бат. 1. Рагоз. Там у балоце многа калачоў расце. Альхоўцы Лях. 2. Насенная шышка рагозу. Калачы называюць, як лепяснік паспеіць, некалі падушкі рабілі. Альхоўцы Лях. 3. Кіях кукурузы. Калач у кукурузя — шышка такая. Дакудава Лід.. КАЛАЧА'НКА ж. Трасянка, стрэсенае сена з саломай. Калачанкі скалаціў i карові даў. Азяраны Раг. КАЛА'ЧЫК I м. бат. Песцік, пладаносная частка сцябла некаторых раслін. Калачык з бапкі апшчыкваюць. Падарожнік, круглыя лісточкі i калачык на ём. Альхоўды Лях. КАЛА'ЧЫК II м. 1. памянш. да к а л ач II. Была дзеравяна барана, у калачыкі зубы закрапляліся: калачык за калачык зашчэплены, i моцна дзяржаліся. Калачыкі рабіліса з дзерава, з еловых дупцоў, пасля заганяно ў іх п'яць пруткоў: два ўдоўш i два ўпапярок, i заганяно зубы. Дзяніскавічы Ганц. 2. Ручка ў касе ў форме дужкі. Ты рабіў да касы калачыка? — Можа маеш? Трэбо новага калачыка мне зрабіць. Баброўнікі Гарад. КАЛАША' гл. КАЛСУША КАЛАШАВІНА' ж. Калашына. Калашавіна ў штанах падралася. Я нова Рас
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

калачанка, пяць
1 👁
 ◀  / 729  ▶