Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
другі канец групшы, ім б'юць. Гемзы Шальч. 2. Доўоня. Kaлатушка тоўстая ўнізе. Прыглушалі свіню сакераю ці калатушкаю, a калолі швайкаю. Лука Нараўк. КАЛАТЬГРЫЦЦА незак. экспр. Валтузіцца, корпацца.. Пакінець мяне старую з дзецьмі, калатырся з імі цэлы дзень, Мярэцкія Глыб. КАЛАУ'РЫЦЬ гл. КАЛАВУ'РЫЦЬ КАЛАУРО'ДАК, КАЛАУРСУТАК м. Самапрадка, калаўрот. На калаўродак прадзем. Крынкі Крын. Лён прадуць калаўроткам, да калаўротка прывязваецца кудзеля. Грыкені, Швэды Вільн. Калаўротак быў, a некалі пралі на верацёны. Старыя Смільгіні Воран. КАЛАУРО'ДАЧНІК м. Майстар, які вырабляў калаўроты. Насілі да пачынкі калаўротка да калаўродачніка. Баброўнікі Гарад. КАЛАУРО'Т, КАРАУЛО'Т м. Toe ж, што i к а л a ў р 6д а к. Калаўротам пралі. Навікі Лудз., Індра Красл. Калаўрот быў прасці, шэрсць прадзём. Салады Лудз. Цаўней нага папухня. караўлот круцячы. Гемзы Шальч. Караўлот i npacніца — кудзелю прасці. Пацаўшчына Дзятл. КАЛАУРСУТАК гл. КАЛАУРО'ДАК КАЛАЦЁ гл. КАЛАЦЦЁ КАЛАЦГЦЦА незак. 1. Дрыжаць, трэсціся. Я лотку не данясу к роту, рука калоціцца. Вецярэвічы Пух. 2. безас. Моцна біцца (пра сэрца), хвалявацца, трывожыцца. У мяне ў грудзях калоціцца, усё думаю, як ён там, што з ім. Ахрэмаўцы Брасл. 3. Сварыцца. Маладыя добра жывуць, ні сварацца, ні калоцяцца. Ракаўскія Швянч. Там згодне жывуць, не калоцяцца. Старыя Смільгіні Воран. Тая баба бегла да нас калаціцца. Жылі Іўеў. Ці я буду.біцца з вамі, калаціцца. Новікі Гродз.; параўн. польск. kłćcić si§ сварыцца'. КАЛАЦГЦЬ незак. 1. Растрасаць. Калаціў гной, аж ynaцеў. Мачаск Бярэз. Гной калачу на полі. Саланое Віл. Гной калоцюць. Гайна Лаг. 2. Абіваць. Я жыта на насеня калаціў: на два бакі пабіў цапом — гэта значыць накалаціў. Гемзы Шальч. Трэба ячмень калаціць. Навасёлкі Свісл. Лён калоцяць пранікамі. Кіралі Шчуч., Стары Свержань Стаўб. 3. Вытрасаць роўную салому i вязаць кулі. Калацілі кулі. Мішневічы Шум. Кулі калацілі з акалоту — ca снапоў, якія абівалі на семяно. Азяраны Раг. 4. Перыць. Калаціла плацье пранікам. Дзяніскавічы Ганц. 5. Збіваць масла. Даўней масла калатовачкай калацілі. Янова Рас., Лісна В.-Дзв. Іна кажды дзень масла калоціць. Валынцы В.-Дзв. Масла калацілі лышкай у гаршку, a білі ў бойцы. Ахрэмаўцы Брасл. Бувала, у бутылках калацілі масла. Кузьмічы Люб., Вецярэвічы Пух. 6. Распушваць пачасді, кудзелю. Кужаль чынюць, a ку24. Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бюць, доўбня, калавурыць, калауродак, калауродачнік, калаурот, калаурыць, караулот
2 👁
 ◀  / 729  ▶