лера i збэштала яго: i папіхне, i дурны ён у людзях, i так. Кдралі Шчуч. ЗБЯГА'ЦЬ незак. Сцякаць. Сыраватка збягая. Рыбчына Віл. ЗБЯЛЕ'ЦЬ зак. Ссівець. Яму збялела галава. Ахрэмаўцы Брасл. ЗВАГУ'ЛЬ м. Дубец. Нарэзаў звагулёў, мощны кошык буЗзя. Жыдзевічы Іўеў; параўн. літ. žilgŭlis 'лазовы прут', žvagŭlis дубец'. ЗВА'ДА ж., ЗВА'ДЫ, ЗВО'ДЫ мн. 1. Плёткі, склокі. Звадоў навадзіла яна — барані бох! Саланое Віл. Пашла сплетніца, назводзіла зводаў. Вецярэвічы Пух. Такая баба па хатах ходзіць i зводы зводзіць. Кіралі Шчуч. Нарабіла зводаў! Ходзіць i зводы разводзіць. Альхоўка Навагр. Зводы не звадзі! Галубы Мает. Во такія зводы! Старыя Трокі Трак. Дзе бабы плётак нсіробяць — то там зводы. Лука Нараўк. 2. Сварка. Звада ў іх ідзе, нешта вадзюцца. Темзы Шальч. Адна баба памахлюе на другую, i робяць зводы: адна даказвае, што гаварыла, а другая даводзіць, што не гаварыла. Мсцібава Ваўк. Як што нагаворыш i хтось аткажэ, i тады зводы зводзяць суветки Баброўнікі Гарад.; параўн. польск. zwada 'тж\ ЗВАДЗТЦЬ зак. Абвесці. Мяне звадзіла ўсюду. Старыя Смільгіні Воран. ЗВАИЦЯ'ЦЬ зак. 1. Выказаць крыўду. Я цябе звайцяла: ты не так аворыш, не так робіш. Старыя Смільгіні Воран., Я яму звайцяла, ён звайцяў мне, выказалі абіду: я яму, ён мне, нам паляхчэла. Рудня Астравітая Чэрв. 2. Вылаяць. Звайцяла мощна яго. Темзы Шальч.; гл. в а й д а в а ц ь, ЗВАКАВА'ЦЬ зак. Запрасіць, дамовіцца. Халадзільнікі лапсаваліся, так магазінэрка ніяк не звакуіць майстроў. Старыя Трокі Трак. Я звакавала маляроў з Вільні. Темзы Шальч. Можа, дзе звакавалі. Альхоўка Навагр.; гл. з а в а к а в а ц ь. ЗВАЛ м. Мноства, вялікая колькасць. Травы няма, павыядаўшы звал скаціны. Альхоўка Навагр. ЗВА'ЛЕНЫ дзеепрым. Зроблены шляхам валення. Зваленае сукно. Грыкені Вільн. ЗВАЛЁК м. Сувой. Звалёк — скручаное палатно. Звалькі скруцілі. Лука Нараўк. ЗВА'ЛІВАЦЦА незак. Адвалідца. Агуркі пажаўцелі i зваліваюцца. Саланое Віл. ЗВАЛРТІ зак. 1. Ссыпаць. Звалів фуору овса в сторону. Курашэва Чыж. 2. перан. Несправядліва прыпісаць каму-н. чужую віну. Сам біды наробів i всё на мэнэ звалів. Курашэва Чыж. ЗВАЛТЦЦА зак. 1. Упасці адкуль-н. Чорт яго бяры — ён зваліцца. Саланое Віл. C прыпечка зваліліся. Паляцкішкі Во
Дадатковыя словы
збягаць, збялець, звагуль, звады, зваицяць, звакаваць, звалены, звалівацца
8 👁