ран. 2. Апасді. Еш тыя яблыкі, каторыя зваляцца. Паляцкішкі Воран. ЗВА'ЛНПЧА я. Лесасека. Звалішча, дзе лес валяць. Старый Трокі Трак. ЗВАЛКАВА'ЦЬ зак. У выразе: Звалкаваць падвал — зраўняць збожжа, засыпанае ў засек. Калі насыпалі [збожжа] вышэй берагоў, нада звалкаваць падвал — так у нас гавораць. Мярэцкія Глыб. _ ЗВАЛО'К м. Тое ж, што i з в а л ё к. Як я выходіла колісь замуш, то міела пара звалкуов кужэльного полотна. Курашэва Чыж. ЗВАЛЬНЕ'НЕ я. Звальненне. Мне звальненё далі. Нагуевічы Сл. ЗВАЛЬНЕ'ННЯ я. Панос. Німа ніякай травы, толькі свінтуха [спарыш], яна памоцна ад звальнення. Старыя Смільгіні Воран. ЗВАЛЬНГЦЦА гл. ЗВО'ЛЬНЩЦАЗВАЛЬНГЦЬ гл. ЗВСУЛЬНЩЬЗВАНАФ м, Званар. Званар лезя на званіцу, там званэ, i звоніць. Вялікія Баяры Шчуч. ЗВАНАРЬГЦЦА незак. Наравіцца, упірацца. Званарыцца конь i зусім не ідзе. Бакшты Іўеў. ЗВАНЕ'Ц м. бат. Званед. На лугах званец расцець. Валынцы В.-Дзв. Званец — лугавая трава. Рыбчына Віл. ЗваНец у жыце, крупкі чорныя ў званцу, як луска ў рыбе; хлеб чорны ад званца. Мачаск Бярэз. Бывая званец, як зродзь; хлеп чорны ад званца. Званец цвіце жоуценькім, ён шастая, ядраны. Вецярэвічы Пух. Званец — трава, расце на сенажаці. Альхоўка Навагр. У нас есь званец. Міратычы Карэл.УДзе расцець званец — там сену канец. Кураполле Паст. Пасох званец— хлебу канец. Рыбчына Віл. ЗВАНГЦА ж. Званіца. Яны будавалі званіцу вышэй касцёла. Грыкені Вільн. ЗВАНКЕ7 мн. Састаўная частка кола. У коле ест званкег кавалачкі кола злучаюцца, апкоўваюцца. Вялікія Баяры Шчуч. ЗВА'ННЕ я. Паходжанне. А жану ён сібе браў высокага звання. Цінкаўцы В.-Дзв. ЗВА'ННЯ, ЗВА'НЯ н. Назва. «Тлуст» — с польскага звання. Жодзішкі Смарг. Званя спісвае ўсе. Ведярэвічы Пух. ЗВАНСУ я. Састаўная частка кола. Звона — часць вобада: на дзве спіцы адно звано, пяць звонаў на дзесяць спіц. Альхоўка Навагр. ЗВАНСУК м. Званок. Званка вешалі шкоднай карові, як у лесе паслі, и карчах, коб чуці было. Лука Нараўк. ЗВАНЧАКГ, ЗВЕНЧАКГ, ЗВШЧАКГ, ЗВШЧУКГ, ЗВОНЧАКГ мн. Тое ж, што i з в а н к ё. Званчакі развадзілі, а абат