Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

раст дай — ён будзя есці, так i скаціна. Мсцібава Ваўк. Жырны, еслі не перабірае, усё яму смашна. Ухвала Круп. Жырная карова, а як ня есь — пераборлівая. Вялікія Нястанавічы Лаг. 2. Toe ж, што i ж ы р а ў н ы. Жырны много есцьу абжора. Міратычы Карэл. Жырны чалавек, хто многа есь. Старое Сяло Зэльв. Абжорліва, жирна карова, не ўкармлюг шмат есь. Альхоўка Навагр. 3. Сыты, поўны (пра чалавека). Жырны, сто шэсць кіло важыць той чалавек. Вялікія Нястанавічы Лаг. ЖЬГРНЫ III прым. Цёмна-зялёны (пра траву, якая вырасла на месцы, дзе быў памёт). Жырная трава, што расце на гнойнай зямлі, чорная такая. Авечкі i каровы' выгрызлі траву кругом, асталася жырная трава, яе каровы не ядуць. Малькуны Ігн. ЖЬІ'РШЧО 1. Іржышча. Жыршчо пасля ўсяго: як скосяць жыта, пшаніцу. Старое Сяло Зэльв. 2. Рэшткі сцяблоў збожжа, скошаных пасля жніва. Жыршчо шчэ на патсцёл касілі. Старое Сяло Зэльв. ЖЫСЦЬ гл. ЖЫЗНЬ ЖЫСЬ гл. ЖЫЗНЬ ЖЬГТА, ЖЬГТО, ЖЭ'ТО н. Жыта. Днём жыта жнець. Ахрэмаўцы Брасл. Даўней хлопцы, дзеўкі ідуць пад жыта. Ён ніколі з ёй пад жыта не ідзець. Кураполле Паст. Жыта па жыце сеяць. Мачаск Бярэз. Той рок жыта прапала. Страшили Трак. Жыта многа сеюць. Мельнікі Лудз. Жыта на зіму сеялі. Відаўцішкі Вільн. Жыта плывець [каласуе]. Чычалі Швянч. Жыто сеюць увосень. Міратычы Карэл. Пашоў сеяці жыто. Навасёлкі Свісл. Жыто цвіце, жыто расуіцца. Баброўнікі Гарад. Жэто посыют — потом волочат. Дзмітравічы Кам. ЖЫ'ТКА I ж. экспр. Жыццё. Якая жытка ў яе! Дзяніскавічы Ганц. ЖЬГТКА II прысл. Хутка, шпарка, борзда. Жытка бегаць — быстра бегаць. Пацаўшчына Дзятл, ЖЬГТКІ I прым. Рэдкі. Мы кабілі аб гэтаю вадзе з жыткой ядой. Жыткая яда. Саланое Віл. ЖЬГТКІ II прым. Нясопкі (пра бульбу). Сыпкая i жыткая бульба бывае. Ракаўскія Швянч. ЖЬГТКІ III прым. Toe ж, што i ж в а в ы. Я такая жытка, іду быстра. Кіралі Шчуч. ЖЫ'ТШ, ЖЫ'ТНЬГ, ЖЭ'ТНШ прым. 1. Які мае адносіны да жыта. Злажыў у сю жытнюю салому. Груздава Паст. Жытня салома на потсціл ідзе. Вялікія Баяры Шчуч. Жытняй саломай патсцілаюць у хляве, дзе карова стаіць. Рудня Астравітая Чэрв. Жытнёё пожніско — поле, дзе расло жыта. Вострава Мает. Жытня пожня — жыта зжалі, пагналі кароў на жытню пожню. Кіралі Шчуч. Жытнее ржыска. Відаўціш