ЖЫЛЬНІКАВА'ЦЬ незак. абрад. Пасціць. Жыльнікуе баба: нічога не есць перад святам. Лука Нараўк. ЖЬГЛЬНЫ прым. Toe ж, што i ж ы л а в а ты 1. Жыльныя рукі, жылы выпірліся. Мярэцкія Глыб. ЖЫЛЯ'К м. Тоўстая жыла. Жылякі пуд каленам. Лука Нараўк. ЖЫЛЯ'СТЫ прььм. Toe ж, што i ж ы л а в а ты 1. Ад. цяжкай работы i рукі жылястыя. Беразіно Докш. ЖЫ'НКА гл. ЖО'НКАЖЬГПОРЫТЫ гл. ЖУ'ПАРЫЦЬЖЫРI м. 1. Тлушч. Ператопленае сала — жыр. Альхоўцы Лях. Некаторые вэндзяць кумпяка але много выцякае з яго жыру. Смалец — гэто жыр. Баброўнікі Гарад. 2. Здор. Даўней жыр унутраны скручвалі. Кураполле Паст. ЖЫРII м. Toe ж, што i ж ы в ё н ё. Шчука пойдзя на жыр. Быстрыца Астр. Пчолы на жыр ідуць за пяць кілометраў. Ідуць пчолы на жыр, збіраюць мёд з кветак. Саланое Віл. ЖЬІРАВА' ж. Ежа, харч, ё с ць у яго жырава, а ён худаежлівы. Магуны Паст. ЖЫРАВА'ЦЦА незак. Toe ж, што i ж ы в і ц ц а. Цапля ў вады жыруецца. Чарняўскія Лудз.; параўн. польск. žeromać si§ 'карміцца, знаходзіць корм'. ЖЫРАВА'ЦЬ, ЖУРУВА'ЦЬ незак. Toe ж, што i ж ыв і цца. А плотна жырущъ бузой — шыцік, матылі ў бузе, рыба іх выдаўліваіць з бузы. Ахрэмаўцы Брасл. Заяц жыруя. Дакудава Лід. Што ты тут жыруяш? Старое Сяло Зэльв. Лось журуя. Крэва Смарг. ЖЫРАЛО' гл. ЖАРАЛО' ЖЫРАУНЬР прым. Пражэрлівы. Такі жыраўны, у сё паесць. Беразіно Докш. ЖЫ'РГАЦЬ гл. ЖЭ'РГАЦЬЖЬГРКГ прым. Непераборлівы. Жыркі конь, жырка карова, жыркі кабан — хто ўсё падрад есць. Новікі Гродз. ён жыркі: што дасі — з'есць. Магуны Паст. Жыркь — непераборлівы ў ядзе. Быстрыца Астр. Не жыркая карова. Чычалі Швянч. Котка не жыркая. Гемзы Шальч. Жыркь чалавек. Старыя Смільгіні Воран. Жыркь бььу ён. Старыя Трокі Трак. ЖЫРЛГВЫ гл. ЖАРЛГВЫЖЫ'РНЬГI, ЖЬГРНЫИ прым. 1. Тлусты. Жырная куця перад Новым годам. Ёдлавічы Брасл. Жььрноя малако, як прыпарььш — пленачка бывая. Рагулішкі Даўг. 2. Топкі. Жырная сала топіцца на тук, збягае на тук. Рудня Астравітая Чэрв. ЖЬГРНЫII прым. 1. Тое ж, што i жыркі. Жырна карова, як добра есць. Жылі Іўеў. Есць добро, жырная, удачная свінча. Альхоўцы Лях. Жырны чалавек, яму хоць хво