ЖРАТВА' ж. Тое ж, што i ж р а к а. Варэня: толькі праў гэту жратву то сабе, то скаціне. Кураполле Паст. ЖРАЦЬ, ЖО'РЩ, ЖОРЦЬ, ЖЭРЦЬ незак. груб. Есці. Свінні як стануць жраць, яду кругом параскідаюць. Мачаск Бярэз. Многа свіні жаруць. Груздава Паст. Жрае карова ўвесь дзенъ. Мсцібава Ваўк. Жаруць добра, віна папіваюць, не цяшка робюць, шыі ліжаць на каўнірах, што валы. Ахрэмаўцы Брасл. Куры жаруць — ні набрацца яды. Валынцы В.-Дзв. Карова ня будзя гэту траву жорці. Ракаўскія Швянч. Свіння будзіць жорць. Валынцы В.-Дзв. Кабанчык добра жэрыць, a свінка смокчыць. Куры пражорлівыя, жэруць дзень. Ахрэмаўцы Брасл. Карова мала жэрыць сена, напэўна, слабая. Ракаўскія Швянч. ЖУБРО'УКА ж. бат. Зуброўка. Жуброўку кідалі ў вотку, да асакі падобна, адна старана зялёненькая, другая сівавата, як вырвеш — то пахня. Мсцібава Ваўк. ЖУВІ'КШЧ м. ткац. Шнурок для замацавання ніта. Да достачкі прывязваюць жувікшч. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. žuvykštis тж'. ЖУДЗЕ'ЦЬ незак. экспр. Дакараць, павучаць, лаяць. ён жудзіць i жудзіць — не магу перажываць; ён жудзіць, а цябе на сэрцы нудзіць. Кураполле Паст. А свекар жудзіць, бярэць цябе на антабы: ты такая, гэткая, я ні знаю, каму ЫаліцЦа\: ці мужыку, ці свекру. Свекар жудзіць, лежучы ў запечку. Як набрала вады ў рот — да веку дзіржала ў роця. Жуджу я свёкра, жудзіла i буду жудзіць, а свёкар, тожа жудзіць, крычыць. Саланое Віл.; параўн. літ. žudyti 'мучыць, губіць'. ЖУДЛІ'ВЫ прым. Надакучлівы, бурклівы. Жудлівы ён такі — грызлівы. Кураполле Паст. ЖУ'ДРА м. i ж. экспр. Хто бурклівы. Жудра еты: бубніць, надаядаіць. Не баба, а некая жудра. Мішнёвічы Шум. ЖУЖА' гл. ЖЫЖА' ЖУЖА'К м. заал. 1. Авадзень. Жужак укусіў. Рудня Астравітая Чэрв. Жужакі кусаюць кароў. Рудня Чэрв. 2. Хрушч. Жужак бярозавы — майскі жук. Рудня Астравітая Чэрв. 3. Гнаявік. Чорны жужак, жужакі ў калі вядуцца. Рудня Астравітая Чэрв. 4. Вадзяны жук. Жужак — у возеры жук чорны. Магуны Паст.; параўн. руск. жужга, жужг "сляпні, авадні' (Фаем., II, 63); гл. ж ў ж л а. ЖУ'ЖАЛКА ж. заал. Жабянятка. Жужалкі так i скачуць. Магуны Паст. ЖУ'ЖАЛКІ мн. анат. Частка кумпяка, рулька. Патсікаў жужалкі ці куралькі на квашаніну; жужалкі да кунпякоў. Саланое Віл. ЖУ'ЖАЛЬ I м. бат. Куколь. Нада патсеіць ячмень — многа жужалю. Як патсіваіш, ён наверх выбіваецца, увесь наверх зберыцца, тады скідаюць далоў. Мярэцкія Глыб
Дадатковыя словы
жорщ, жуброука, жудзець, жужалка, жужаль
2 👁