Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
сёлкі Свісл. Небо грубовато, будзя хароша картошка. Mipaтычы Карэл. 3. Сухадольны. Грудаватая сенажаць — сухая, мурожная. Бакшты Іўеў., Пацаўшчына Дзятл. ГРУДА'ВЬГ прым. 1. Toe ж, што i г р у д а в а ты 1. Грудивая дарога трасе. Мачаск Бярэз. 2. Toe ж, што i г р у д а в а ты 2. Грудавоя неба — неба, пакрытае грудамі. Тухавічы Лях. Як грудавбя неба, бульбу добра садзіць. Бакшты Іўеў. 3. Які вырас на сухадоле (пра дрэва). Еслі грудавия бярэзіна, то сок у яе салодшы, як у той, што пры вомшары. Пацаўшчына Дзятл. ГРУ'ДАМ прысл. Купай, сукупна. Апенькі грудам растуць. Глівін Барыс. ГРУДАНКР мн. метэар. Кучавыя воблакі. Сягоння ужо неба ў груданках — гурке нада садзіць. Вецярэвічы Пух.; гл. г р а д а ч к i I. ГРУ'ДЗІ толькі мн. 1. Адкрытая частка грудзіны. Зіма — лета, у яе грудзі голыя. Ахрэмаўцы Брасл. 2. анат. Грудная клетка. Вантробы над грудзіма. Стральцы Шальч. Грудзіма далася. Вострава Мает. Дзеўчына была малая ў грудзях. Дакудава Лід. О Пад грудзьмі — ш л лыжачкай. Баліць над грудзьме. Вялікія Баяры Шчуч. Пас5 грудзьмі баліць. Сакаляиы Сакол. ГРУДЗГЗНА ж. Грудная косць, грудзінка. Выразаюць грудзізну асобне, як разбіраюць кабана. Ліпнікі Вільн. Сквярста — гэто грудзізна. Магуны Паст. ГРУДЗГНА' ж. 1. Перад у кашулі, манішка. У кашу лях былі вышываныя грудзьны. Мушчынам вышывалі грудзшу. Дакудава Лід. 2. Прарэх. Расцягнулася грудзіна твая. Альхоўцы Лях. Мая грудзіна распахнецца. Быстрыца Астр. 3. анат. Малочная залоза ў жанчыны. Грудзіну атнялі ей. Гемзы Шальч. ГРУДЗГНКА ж. Toe ж, што i г р у д з і з н а. Перш здымаюць патчаровак, а пасля выразаюць грудзінку. Альхоўка Haвагр. ГРУДЗЯ' ж. Toe ж, што i г р у д з і ' н а 3. Грудзя баліць, ня можа дзіцяці грудзю даць. Граўжышкі Ашм. ГРУ'ДКА, ГРУ'ТКА ж., ГРУ'ДКР, ГРУЛКГ мн. 1. Камяк зямлі, камлыга. На бульбі груткі вялікія, як аралі — граска было. Саланое Віл. Груткі цвёрдыя, груткай шыбануў, як каменям. Вецярэвічы Пух. Кынув груткыю зымні. Сіманавічы Драг. На градках розбывают грудкі граблямы i поволочат. Горек Бяроз. 2. Драбок, кавалачак. Грутку цукру пакусая на кусочкі. Збіць масла так, каб ні днэй груткі не было, ні грама грудак — так не палучаецца, так не сабуеш. Мсцібава Ваўк. Грудка цюкру. Сіманавічы Драг. ГРУДЛГВЫ прым. Toe ж, што i г р у д а в а т ы 1. Дарога грудлівая, ехаць нельзя, пака не падкініць снегу. Мішневічы m
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

грудавйя, грудавьг, грудзінў, грудкр, грўдак, грўткі, дйвая
4 👁
 ◀  / 513  ▶