Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ваць, прыбіваць латы. Грабясціць страху. Дакудава Лід. Драбясціць хату. Масілавічы Сл.; гл. г р э б е с т а в а ц ь. ГРАВЕ'ЙКА, ГРАВЕ'ЛКА, ГРАВЕ'ЛЬКА ж. Дарога, замошчаная гравіям. Гравейка блізка. Пасека Ст.-Дар. Па гравелцы ехалі. Гравелька збочыла ў лес. Ванелевічы Кап. ГРА7ВЕЛЬ, ГРА7ВІЛЬ м. Гравій. Гравель насыпалі на dapoay — i суха стала. Беразіно Докш. Гравель насыпалі. Істра Лудз. Гравель — каменьчыкі дробныя. Рудня Чэрв. Гравіль вазілі. Рудня Астравітая Чэрв. ГРАВЕТІЬКА гл. ГРАВЕ'ЙКА ГРА7ВЕР, ГРА7ВІР, ГРА'ВЯР м. Toe ж, што i г р а в е л ь. Гравер прывезлі. Дзяніскавічы Ганц., Мачаск Бярэз. Kan гравіру прыняслі. Валынцы В.-Дзв., Палік Барыс. Гравяр — камушкі дробныя. Старыя Трокі Трак. Гравяр ажні з Мінску вязлі. Малахоўцы Бар. ГРА'ВІЙ м. Toe ж, што i г р а в е л ь. Каля Вільні жвір пры пясочку, a гравій— толькі каменчыкі. Магуны Паст. ГРА'ВІЛЬ гл. ГРА'ВЕЛЬ ГРА'ГАЦЬ незак. 1. Каркаць. Бароны грагаюць. Саланое Віл. 2. перан. экспр. Балбатаць. Што ты грагаеш языком, як варона. Кіралі Шчуч.; гл. г а рг a ць. ГРАДА7 ж. 1. Ўзвышша. Палянцы на градзе жывуць. Kyраполле Паст. 2. Участак лесу. Гам града нісхадзімая дуба. Ухвала Круп. 3. Рад укладзеных каменняў. Па старых стаубох — каменная града. Альхоўцы Лях. 4. Града ў агародзе. Смаляніца Пруж. На градзе цыбуля расце, буракі. Альхоўцы Лях. У грады картоплі садзяць на ніскім месце. Дзяніскавічы Ганц. Паспекаюцца буракі на градах. Трэба грады рабіць. Гемзы Шальч. Гуркі на градах. Беняконі Воран. 5. Дровьц складзеныя у доўгі рад. У нас доўгая града дроў. Палік Барыс. ГРАДАВА7Я СЕРАДА7 ж. абрад. Серада велікоднага тыдня. Пасека Ст.-Дар. Градавая серада пасля вялікання, некалі свяцілі [святкавалі], бо лічылася, калі ня будзіш свяціць, то град паб'е жыта. Рудня Астравітая Чэрв. ГРАДАВГНА ж. Toe ж, што i г р ат I. Есць хмары, што i градавіна ідзе. Палік Барыс. ГРАДАВГНКА ж. памянш. да г р а д а 1. Там нізка, а далей градавінка. Рыбчына Віл. ГРА'ДАЧКІ I мн. Кучавыя воблакі. Сягоння ўжо неба на градачках — гурке нада садзіць. Вецярэвічы Пух. ГРА7ДАЧКІ II мн. Узор на печыве (вузкія палоскі). Ламанцы рабілі з мукі i вады: раскачая тоненька, градачкі выкаю наробіць i пячэ. Малахоўцы Бар. ГРА7ДАЧКІ III мн. Верхнія жэрдкі ў драбінах воза. Поверху ручак у цялегі шлі градачкі. Пасіене Лудз. ГРА'ДКА гл. ГРА'ТКА I
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гравелка, грагаць, градка, гратка, пабе
5 👁
 ◀  / 513  ▶